Rudi, wiersz mi się podoba, bo cenię prostotę w poezji, ale czy tym razem aby nie za bardzo dopowiedziany, dosłowny i konkretny?
Treściowo i klimatycznie nie powiem "nie", ale chyba trochę za bardzo poszedłeś w prostotę w sensie jakby otarcia się o prozę, bo wersy są jakby prozą ułożoną w wiersz.
A fajnie byłoby trochę poudziwniać, nieco zakryć, niech czytacz się głowi, chwilami pograć ładną metaforą.
Ale to tylko moje ględzenie, jak zwykle zresztą

Starysto,

zatem może warto żyć nocą ?
dodałbym tylko : "w nocy piszę wiersze"



pozdrawiam


Mike,

Właśnie stworzyłeś przepis na dobry wiersz:




pozdrawiam

Starysto,

wiem,że jest, ale myślałem o:

"w nocy piję kawę
rysuję
piszę wiersze
szukam siebie"


tylko tyle



pozdrawiam

Cześć,
smutek wyziera z Twojego wiersza. Mimo pozornie kawo-ławowej treści (Mike) wyziera z niego żal, czai się skarga. Marnowanie życia na tłuczenie się w czterech ścianach, conocne, na wyrzucanie z siebie mimochodem jakichś słów, a życie biegnie obok, nawet w tych nocach samotnych, dzielonych tylko z psem... Tęsknota za życiem, ludźmi: to wyczytałam.

a i popraw ogonek w wersie: w nocy piję kawę

pozdrawiam
a