Wszystko mi mówi, że bohaterką wiersza uczyniłaś Niteczkę z „Kolumbów” R. Bratnego, że wierszem oddałaś hołd jej męczeńskiej śmierci podczas Powstania Warszawskiego, a poprzez bohaterkę literacką wszystkim ofiarom. Niteczka ratuje życie rannemu Kolumbowi, skupia uwagę pacyfikujących powstanie Ukraińców (bodajże) na sobie, a Ci gwałcą ją i zabijają. Gdy Kolumb wyczołguje się z kryjówki, widzi martwą Niteczkę z rozbitą kopniakiem butelką między zakrwawionymi udami.
Uważam, że napisałaś świetny wiersz – subtelny, oszczędny, a jednocześnie niesamowicie wymowny i wstrząsający.
Pozdrawiam.