Szkliste gały wywalone na wierzch, siny, wyschnięty jęzor przyklejony do podniebienia, ślina spływająca kleistymi strugami po brodzie, przeszywający pierś ból, bicia serca już w ogóle nie czuję...

     Boże, czym sobie na to zasłużyłem? Dbałem o rodzinę, nigdy niczego im nie brakowało. Żyłem godnie. Nikogo nie skrzywdziłem. A tu taki paskudny koniec.

     Nagle pojawił się on. Pryszczaty anioł o zwichrowanych skrzydłach. Skrzeczy:

     - I co, do nieba, czy w dół? Sądzisz zapewne, że w górę zapewne cię zabiorę, jak wszyscy zresztą, ale mylisz się, piekiełko cię czeka. Najwyższy już postanowił.

     Co on, zwariował, w dół, za co? - pomyślałem.

    - Wiem, co ci w tym twoim pustym łbie kołacze. Przypomnę ci parę rzeczy, o których, zdaje się, zapomniałeś...

    I jak w kalejdoskopie zobaczyłem przed oczami obrazy.

                                                                  *******************

     Córeczka wchodzi do mojego gabinetu.

     - Tatusiu, wiesz, w przedszkolu dzisiaj...

     - Odejdź, nie mam teraz czasu, nie widzisz, że pracuję?!

     - Ale...

     Podeszła bliżej, usiłując się przytulić. Odepchnąłem ją. Mocno. Zbyt mocno, uderzyła główką o framugę drzwi i uciekła płacząc.

                                                                  ********************

     W nocy słyszę chrobot dobiegający z kuchni. To żona trzyma w ręku kuchenny nóż i nieudolnie usiłuje przeciąć skórę na nadgarstku.

     - Co ci, kurwo, znów odbija?

     Wyrwałem nóż, naszpikowałem małżonkę xanaxem i po jakichś dwudziestu minutach zaprowadziłem do łóżka. Po psychotropach zasnęła kamiennym snem. Położyłem się obok i zasypiając pomyślałem - chyba ma za dużo czasu, muszę ją na aerobic zapisać, czy coś...

                                                                  **********************

     Moja pierwsza młodzieńcza miłość, przepiękna dziewczyna o kruczoczarnych włosach.

     - Marek, wiesz, chyba jestem w ciąży.

     - A co mi do tego, twój problem, usuń i tyle.

     Nawet nie poszedłem na pogrzeb.

                                                                         *******************

      Matka, zgięta w pół z bólu, złamana śmiertelną chorobą, drżącymi rękami usiłuje zaparzyć sobie herbatę. Miałem opiekować się nią tylko dobę, a leżę i kątem oka obserwuję jej poczynania. Nie chce mi się ruszyć dupy z kanapy. Nagle mdleje, a gorący płyn wylewa się na twarz. Leży na podłodze. Bez ruchu. Leniwie zwlekam się z wyra  i trącam ciało stopą. 

     Lekarz stwierdził zgon. Poczułem ulgę. Nareszcie koniec męczarni MOICH i jej. I bardzo dobrze. Nie uroniłem nawet łzy.

                                                                     *********************

     - Chcesz jeszcze? - odezwał się pryszczaty anioł.

     - Wystarczy, nie zniosę tego więcej, zabieraj mnie gdzie chcesz - wycharczałem, konając.

                                                                      ***********************

     I poszybowaliśmy w dół, gorąco spaliło skrzydła pryszczatego. Dostrzegłem, że nagle wyrosły mu imponujące rogi, a z tyłu dyndał zakończony śmierdzącą kitką ogon.

     A ja wylądowałem na jakby przygotowanym specjalnie dla mnie madejowym łożu...