Nie mam dla Ciebie dobrych wiadomości: to nie jest dobry wiersz, nawet, subiektywnie, nie dam głowy, czy to w ogóle jest liryka, a czemu?
Już mówię: patetyczny, sztuczny ton zabija wszelką zdrową percepcję, gdyby to napisano 200 lat temu, byłoby hitem, dziś razi brakiem autentyczności i niezdrową egzaltacją.
Kto tak mówi do dziewczyny, kto by tak dziś powiedział?
Jeśli to miała być "stylizacja" na lirykę dawnych stuleci, też się pod tym nie podpiszę.
A po co każdy wers z dużej litery?
Przecież dziś nikt tak już nie pisze.
Po co zaimkoza, i to również z dużej?
A inwersje, czemu niby miały służyć?

Wiadomo, o czym są te wersy, ale w tej konwencji to nie przejdzie, nie te czasy, świat poezji zbyt bardzo odbił w inną stronę

To tyle, ale warto szukać swojej drogi, byle nie takiej.

Witaj, Skroplami. Jestem pod Twoim wierszem "Nie potrafię, nie chcę", sprzed równo 2. lat. Przede wszystkim właściwie to nie wiersz, tylko pogranicze. Mnie się podoba to, co napisałeś. Wiesz dlaczego? Bo jest w tym pasja i prawda a trzeba mieć dużo siły, aby pisać/mówić prawdę. Tytuł wiersza też i refrenem jego bywa. Pozwół, że zacytuję fr. Twojej odp
".Nie skupiam się na samym słowie, staram się nieść znaczenie słowa bokiem, do góry nogami, w kawałkach." Dobre podejście do wykorzystywania słów na różne sposoby. Dla mnie te wersy są b. ważne: "Wyrzec się tych chwil
Gdy myśli o Tobie opętują mnie
I serce drży, ciało drży
Nie potrafię, nie chcę"
Tak wielka jest siła miłości i nawet jeżeli wyczuwamy już jej schyłek, to te odczucia wyrzucamy z głowy, ale one tam nadal są
"A wszyst­ko tak, bo w sło­wach ko­cham Cię
Obec­ność Twą od­kry­wam wciąż". Tylko niedokończona jest, wg mnie, ta ostatnia kwestia, może raczej "niedopowiedziana". Czy obecność ukochanej p. liryczny odczuwa, gdy słyszy "kocham cię" np. w filmie? No wiesz o co mi chodzi. Tekst o bardzo głębokim uczuciu i wiele w nim emocji. Nieszczęśliwie zakochani naprawdę cierpią. Pozdrawiam, a23

Skroplami, stary nie stary, ale mnie jego przeczytanie dużo dało. Trochę jakby o mnie. Jednak ludzie są podobni do siebie przy jednoczesnych różnicach. I to właśnie jest niesamowite. Dziękuję też za to, że mnie tak ładnie nazywasz. Za wszystko wdzięczna A23. P.S. Nie biegaj tak, bo o siebie trzeba dbać. Zresztą jesteś dorosły i wiesz o tym. Choć ja też nie za bardzo zajmuję się sobą. A może za bardzo, bo też czasami biegam. Przed chwilą przeczytałam wiersz Szymka "Sens". Taki "akuratny" na tę właśnie chwilę.