Wybacz, ale musiałam się roześmiać z tego zdemolowania własnego DNA za pomocą hot dogów.
Jaka ładna dwuznaczność.
Czasem też myślę, że życie bywa rodzajem wstydliwej choroby. Tylko jak się z niej leczyć?...

Przy okazji, jeśli pozwolisz:

Rozważ umieszczenie tego wersu w nawiasach jako wtrętu.
I ewentualnie zmianę jednego słowa w:
- zastawiłam/posadziłam - żeby nie wpadały na siebie rymem.


Masz literówkę.


Bez spacji nawiasy (choć to wstydliwa choroba).

Spodobała mi się ta jakby nonszalancja, a zarazem pewna zawadiackość, z jaką mówisz o życiu.
Z przymrużeniem oka do samej siebie.
Chociaż w sumie wiersz ma poważny podtekst.

Miłego