skroplami, witam Pana z rana. Nieśpiocha i czytaczka , i pisaczka. Wiersz sprzed ponad 2.lat. Docieram i dostrzegam. Podoba mi się. O kochaniu - delikatnym, pełnym ciepła i mądrości. Cały Ty - "lek na całe zło, nadzieja na przyszły rok, gwiazda w ciemności, mistrz świata w radości, oto cały Ty" . K. Prońko.
Cóż Kropelko z "s" - "ciii i sza, miłością krzyczące", fajne zestawienie. Uczucie bez słów, tylko serducho - bum, bum , bum, ale spokojnie. Ile pięknych słów usłyszała adresatka - 4. zwrotka. Niejedna kobieta/ mężczyzna chcieliby to usłyszeć. Ale nie słyszą nie mówią także - dlatego jest, że się mylą...
Kopernik to "szkiełko i oko" - pod tym względem się nie pomylił, ale Ty czujesz i wierzysz - to przemawia.
Wiersz pewnie ma wiele niedociągnięć, technicznych, ale temu dam spokój. Biorę jego dobro. Chlebek dla dziecka, duszy drżenie, kochania narodzenie i spełnienie i kręcący się świat wokół miłości. Ta jest szczęśliwą, początkową. O nieszczęściach zbyt wiele słyszymy. Mój duch urósł. Oj, jak ja lubię kochanie! Wszystkiego, bo kocham świat, mimo zwątpień i upadków. No to, pa skroplami. A23 nadawała.