Świat według babci Sabiny - sergiusz45
Proza » Miniatura » Świat według babci Sabiny
A A A

     Kiedy znowu rozbolały mnie plecy, poskarżyłam się nieśmiało. Wtedy mój ukochany wnuczek włączył swój komputer i wyczytał tam ciekawe informacje. Teraz każdy człowiek, którego coś zaboli, może pójść do szpitala i tam wymienią to co boli, na nowe, zdrowe. Spojrzałam zaciekawiona i wyczytałam, że zapewnia się chorym nową skórę i nerkę, wątrobę i serce, szpik kostny, jelita i płuca oraz wymianę starej, pomarszczonej twarzy na całkiem nową, z gwarancją na lata. Biegaczom wymienia się stare stopy na całkiem nowe ze srebrzystej stali, głusi zaczynają słyszeć jak rośnie trawa, a wielu ma zamiast serca akumulator, który na noc podłącza się chyba do gniazdka elektrycznego.
     Kiedy tak medytowałam, co przydałoby mi się najbardziej, wnuczek wdrapał się na moje kolana i zaniepokojony poprosił, szepcząc wprost do ucha.
- Babciu! Jeśli kiedyś pójdziesz do szpitala – to powiedz, że nie wolno ci zmieniać buzi i serduszka.

* * *

     Był wczesny zimowy zmierzch. Wracałam z przychodni, a po drodze wyjęłam pieniądze z bankomatu. Bałam się, bo było bardzo ślisko, bałam się napotkać w ciemności złego człowieka, bałam się, bo ktoś za mną szedł.
Serce mi stanęło, gdy ten ktoś zatrzymał się obok mnie i mocno ujął pod rękę.
- Dobry wieczór – powiedział – pomogę pani. Jest przecież tak bardzo ślisko.
I odprowadził pod moje drzwi.
     Dziwne, bo do dzisiaj uważam, że wydawał się bardzo zadowolony z tego co zrobił.
Jeszcze bardziej niż ja sama.

* * *

     Obudziłam się z niezwykłym odkryciem, że naprawdę jestem sobą. Nie oglądam swojego życia w telewizorze i nie śledzę go na kartach pasjonującej książki. To ja leżę w łóżku i to mnie boli kręgosłup. Jestem przerażająco sama w otaczającym mnie świecie. I to właśnie mnie trzęsą się ręce, to ja mam przeżyte tyle, tyle lat.
     Nie mogę się schować w szafie i siedzieć tam cichutko jak wtedy, gdy byłam małą dziewczynką.
Nie chwycę za rękę mamy, która obroni mnie przed całym złem, chorobą i niesprawiedliwością. I nie kupię sobie innego, młodszego i zdrowego życia, chociażbym sprzedała wszystko co mam.
I nie mogę tak leżeć i udawać przed całym światem, że mnie nie ma. Jestem. Muszę wstać i żyć.

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
sergiusz45 · dnia 11.12.2014 11:50 · Czytań: 2274 · Średnia ocena: 4,5 · Komentarzy: 5
Komentarze
Hedwig dnia 12.12.2014 06:01 Ocena: Świetne!
Piękny tekst i do bólu prawdziwy.
Trzecia część musiała być taka, bo jeśli jest dobry, kochający wnuczek i życzliwy obcy człowiek, to znaczy, że trzeba jednak zaakceptować to co jest i pogodzić się z tym, że "tamto" nie wróci.
Też jestem na podobnym etapie bólów, obaw, wspomnień, szczególnie, że nadchodzą Święta. Ale wnuczek jeszcze nie taki duży i "komputerowy".
Przerażająco smutny tekst. Ale piękno często tkwi w smutku, nie tylko w radości.
Pozdrawiam serdecznie.
sergiusz45 dnia 12.12.2014 07:05
Hedwig

Mój tekst byłby byle czym bez Twojego komentarza. Dopiero on natchnął go życiem. Dziękuję.
LukaszPeee dnia 12.12.2014 12:10 Ocena: Bardzo dobre
Witam, bo chyba po raz pierwszy pod twoim tekstem. Trzy cząstki, które tworzą spójną całość. Z czasem człowiek musi skorzystać z dobrych rad, potem z pomocy, choćby przypadkowych ludzi, a na końcu i tak pozostaje samotny. Ciekawe refleksje na temat walki z naturą, której nikt jeszcze nie wygrał.
Pozdrawiam
Łukasz
Usunięty dnia 12.12.2014 17:39
Sergiuszu, tak się zastanawiam nad komentarzem. W każdej części uderzyło mnie coś, oczywiście nie dosłownie.
W pierwszej absurdalność dzisiejszego świata, gdzie ludzie myślą, że mogą się oszukać i kupić sobie nowych siebie poprzez nowy wygląd czy zdrowe narządy.
W drugiej, zaskoczenie babci, że ktoś może jej bezinteresownie pomóc, gdzie ona spodziewa się ze strony ludzi wszystkiego, co najgorsze.
No i w trzeciej, świadomość bohaterki swojego życia. Dwa ostatnie zdania w szczególności:

Cytat:
Jestem. Muszę wstać i żyć.


No i tak sobie myślę, kto lub co tak naprawdę zmusza nas do życia? A może nikt, ani nic, tylko sami chcemy? Bo kto zabroni babci Sabinie leżeć sobie w łóżku, jeśli tak byłoby jej dobrze?

Bardzo ciekawy dla mnie tekst i bardzo mi się podoba.

Pozdrawiam:)
aker dnia 31.12.2014 11:49
Ciekawy ostatni fragment, zgadzam się -ludzie nienawidza być sobą gdy się obudza.
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Jacek Londyn
07/02/2025 19:10
I niech tak pozostanie. To była odpowiedź na komentarz.… »
Florian Konrad
07/02/2025 12:54
Dziękuję za komentarze. Wiersze króciuśkie mi "się nie… »
Florian Konrad
07/02/2025 12:49
Dziękuję Wam za czytanie i komentarze. Nie, to w żadnej… »
domofon
05/02/2025 08:55
ajw – ja tak mam ze swoim kotem. :) »
Dar
05/02/2025 07:12
Miłość w czasach internetu »
wolnyduch
04/02/2025 22:01
Życiowy obrazek... Jak dla mnie najbardziej poetycki… »
wolnyduch
04/02/2025 21:56
Jak dla mnie to miniatura, msz napisać dobrą miniaturę wcale… »
wolnyduch
04/02/2025 21:40
Dzięki za czytanie gitesiku Tak, masz rację, że trup… »
wolnyduch
04/02/2025 21:37
Jak dla mnie to wiersz ironiczny, tak go odbieram, ale może… »
wolnyduch
04/02/2025 21:27
Ciekawie na temat sensu tworzenia. Sądzę, ze każdy piszący… »
domofon
04/02/2025 21:20
Nie pomogę, ale dzięki za wizytę. :) »
Bishop LML
04/02/2025 20:45
Pięknie opisana namiętność :). »
Bishop LML
04/02/2025 20:43
Bardzo dziękuję za to słowa »
gaga26111
04/02/2025 16:44
Połknęłam kilka ostatnich wierszy na raz. Malowniczo… »
gaga26111
04/02/2025 16:40
Hej ajw. Racja już radko piszę i tu bywam. Cieszę się mimo… »
ShoutBox
  • Szymon K
  • 30/01/2025 06:22
  • Dlaczego zniknęły moje linki do ksiażki?
  • Wiktor Orzel
  • 02/01/2025 11:06
  • Wszystkiego dobrego wszystkim!
  • Janusz Rosek
  • 31/12/2024 19:52
  • Udanego Sylwestra i szczęśliwego Nowego Roku 2025
  • Zbigniew Szczypek
  • 30/12/2024 22:28
  • Iwonko - dziękując za życzenia - kocham zdrowie i spokój oraz miłość, pełną świąt! A Tobie Iwonko i wszystkim na PP życzę Szczęśliwego Nowego Roku, by każdy dzień był święty/świętem
  • ajw
  • 22/12/2024 11:13
  • Kochani, zdrowych, spokojnych i pełnych miłości świąt!
  • Berele
  • 16/11/2024 11:56
  • Siema. Znalazłem strasznie fajną poetkę: [link] Co o niej sądzicie?
  • ajw
  • 01/11/2024 19:19
  • Miło Ciebie znów widzieć :)
  • Kushi
  • 31/10/2024 20:28
  • Lata mijają, a do tego miejsca ciągnie, aby wrócić chociaż na chwilę... może i wena wróci... dobrego wieczorku wszystkim zaczytanym :):)
  • Szymon K
  • 31/10/2024 06:56
  • Dziękuję, za zakwalifikowanie, moich szant ma komkurs. Może ktoś jeszcze się skusi, i coś napiszę.
  • Szymon K
  • 30/10/2024 12:35
  • Napisałem, szanty na konkurs, ale chciałem, jeszcze coś dodać. Można tak?
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty