Makabryczny widok moją pamięć naznaczył

kiedy lasem szłam w bezchmurną noc

Pług rolnika o ranną sowę zahaczył

i na pasy pociął nieświadomy łotr

A tej sowy oczy jakby szary bursztyn

i śmiertelnym wzrokiem przeszywają mnie

A pocięte pióra tworzą krwawe runy

i krew podlewa ziemię przez dni siedem

Opuściłam las i w ruletkę grałam

z urzędnikiem który nie ma kartek dość

Aż tu nagle sową moje biurko ocieka

i straciłam zaraz żetonów stos

Wróciłam do lasu przeklętego

prowadząc znajomą ze szkolnych lat

Pokazałam runo na którym piór pełno

A ona: Tu nie leży żadna sowa

Nie potrafię już liczyć myśleć gotować

Znikąd pojawiają się blizny na dłoni mej

Umiem tylko pociętą sowę rysować

a ona coraz bardziej przypomina mech