Przeczytałam, lubię takie, ale jakby był mój, pomyślałabym, jak usprawnić rym i zrobić coś, takie małe czary mary, żeby miało wyjątkowy smak, bo wszystko już było, no i dlatego w takich prostych wierszach musimy teraz stawać na głowie.

- szczególnie ta ostatnia, bo co mają pozdrowienia do mijającego roku? I jakby jednak nie dawać inwersji, czyli "nawet o nim pamiętać dziś warto" (tylko dlaczego nawet?), a może zadziwić w puencie czymś, co zaskoczy?
Pozdrawiam!

A oto, jaką historyjkę wyczytałam w uśmiechniętym wierszu Lenixa :-):

pewien morderca- zwyrodnialec (chciałbym dostać pod choinkę twój uśmiech)
z zamiłowania fizyk (Niepotrzebne wielkie domy i próżnie)
wciąż naiwnie wierzy w św. Mikołaja (Skoro jesteś z Mikołajem w kontakcie)
ufa, że jego dusza jest czysta przez zamiłowanie do porządku (bym nie musiał wnosić błota na dywan)
z lekkością odmienia imię Rene, nie dbając o poprawność językową (Przy okazji pozdrowienia dla rena)
po czym wyjawia swój prawdziwy wiek (Rok nam minął i choć wiele się zmienia)
i miejsce pracy - Caritas (znów prezenty szykujemy na święta)

Teraz naprawdę mogłam się uśmiechnąć :-)
palcia

palenieszkodzi...
padłem ze śmiechu oczywiście