Wróciła zmęczona, ciężko oparła się o drzwi wejściowe. Impreza należała do udanych, ale harce do czwartej nad ranem przekraczały siły witalne jej organizmu. Myślała tylko o łóżku, stopach na gorącym termoforze i odpłynięciu w objęcia Morfeusza. Z żałosnym westchnieniem weszła do łazienki.
     Powoli się rozebrała, ubrania od razu wrzuciła do pralki lekko przy tym krzywiąc wargi. Właśnie przez ten zapach przynoszony z klubów tak rzadko wychodziła z domu. Stanęła przed lustrem, popatrzyła na zmęczoną twarz, rozmazany makijaż. Sięgnęła po waciki, płyn do demakijażu, delikatnie zaczęła wycierać prawe oko. Najpierw starła czarne smugi na dolnej powiece, po czym kolorowe na górnej, powoli całe oko znikało. Wpierw rzęsy, potem tęczówka robiła się coraz bledsza, aż nie zostało zupełnie nic. Po chwili drugie, następnie karminowe usta, czoło, nos, policzki, broda... Nie zostało nic z czarującej, młodej twarzy.

***

     Niecierpliwie wyłączyła budzik, przeciągnęła się i raźnym krokiem ruszyła do łazienki. Patrząc w lustro zastanawiała się, jaki kolor miały wczoraj jej oczy. Chyba niebieski... Ale czy to ważne? Dziś miała ochotę na hipnotyzującą zieleń - sięgnęła po odpowiednią kredkę i delikatnie rysowała tęczówkę w miejscu, gdzie powinna się znajdować. Po tylu latach miała już wprawę.