Proponuję tłumaczenie wierszu młodej, ale bardzo utalentowanej autorki z ukraińskiego miasta Krzywy Róg Anny Aleksejenko

Dziś mamy wtorek. Składają się ręce.

I to, chyba, całkiem nieważnie,

Ale, błagam, zanotuj te dźwięki

W zeszycie, gdzie jesień jest zawsze.

Gdzie terakotowo-ciepłe liście i zorzy,

Upojny aromat po czyichś perfumach,

Zdjęcia, wspomnienia znad morza

I my, w jakichś dziwnych kostiumach.

Odtąd zawsze siedemnaście mamy

Rude lezą ci w oczy włosy

Mój morderco, jesteś kochany.

Tak słodko, tajemnicze i mocno.

Będę żyć, tylko daj mi nadzieję

Że w jesieni znów się spotkamy

Wtedy kwiaty na całym świecie

Będą kwitły tylko dla nas

Dziś mamy wtorek. Nienawistne lato.

Bez ciebie żyję, aby zdążyć się modlę

Serce napełnić słonecznym światłem

I w zeszycie zanotować mój śmiech i pogląd.

A to jest oryginał po ukraińsku:

Відкрита.

Сьогодні вівторок. Складаються руки.

І це не важливо, напевно, зовсім,
Але занотуй, будь ласка, ці звуки
У той зошит, де завжди осінь.

Де теракотово-тепле листя и зорі,
П*янкі аромати чиїх ся парфумів,
Фотокартки, згадки про море
І ми в дурнуватих костюмах.

Нам відтоді завжди сімнадцять.
Руде волосся лізе тобі у вічі.
Я кохаю тебе, мій вбивця.
Так солодко, міцно і таємниче.

Дай надію і я буду жити.
Обіцяй, що зустрінемось восени.
Тоді на цілому світі квіти
Цвістимуть лиш там, де є ми.

Сьогодні вівторок. Ненависне літо.
Без тебе живу я, молюся, щоб встиг
Серце наповнити сонячним світлом
Й занотувати у зошит мій погляд і сміх.