Pytasz czy pamiętam kiedy byłam mała
gdy mama na ręce brała, obiad podawała,
tornister niosła do szkoły przez calutką drogę
...teraz by mi się przydała gdyż chodzić nie mogę.

Był czas gdy byłam dorosła, teraz znów jak dziecko,
nogi mi się zaplątują, ciężko jest nieść pleckom.
Choć alkoholu nie piję w głowie wciąż się kręci
i zatańczyć też nie mogę, a taniec mnie nęci!

Włosy na głowie jak siano, nie! – prawie jak pierze,
w ustach gorzko i czuć jakby coś było nieświeże.
Pod oczami opuchlizna(ktoś rzekł że to torby),
a niedawno wszystko grało, wigor jak u Zorby.

Ja pamiętam, nie! – nie wszystko kiedy byłam mała,
jakby luka w mej pamięci dziwna powstawała,
nawet teraz zdarza mi się poszukiwać klucza,
choć ostatnio wzór chemiczny z głowy mogłam rzucać.

Cera ma była lecz kiedy? – niczym atłas, gładka
skoro dzisiaj jak żorżeta, ech gdzie tamte latka?
Policzki się zapadają, na brzuchu fałd skóry,
nic to byle zdrowie było, człek by nosił góry!

Pamiętam, gdy byłam mała nic mnie nie bolało,
teraz jak w starym rowerze, piszczy szczyka ciało.
W kolanie coś dziwnie chrupie, pod piętą uwiera
…dość narzekań, byle gorzej nie było, cholera!