Zacznę od pozytywu: niezły pomysł. I to by było tyle o rzeczach, które w tekście podobały mi się.
Opowiadanie jest bardzo niechlujnie napisane, ze względu na jego długość (czy też raczej krótkość) autor/ka mógłby/ mogłaby się bardziej postarać, aby czytanie było przyjemnością a nie potykaniem o co rusz pozostawione byki. Przykłady błędów:
Cytat:
- Ludzie!! dokąd tak pędzicie?! -
krzyknąl Gucio
Krótka linijka, a tyle byków.
Nie ma takiego zestawu znaków jak "!!". Jeden wykrzyknik albo trzy. Brak polskiej litery. Brak kropki na końcu zdania.
Cytat:
- Poczekajcie! Popędzę i ja z Wami! - poprosił Gucio
Jw. Plus niepotrzebna wielka litera w "Wami", nie piszesz przecież listu.
Cytat:
- Nie możemy czekać! Jesteś taki malutki, masz takie króciutkie nóżki,biegniesz tak wolno. My musimy pędzić szybko - bo szczęście nam ucieknie. -tłumaczyli ludzie
Cytat:
Cześć! - kim jesteś ?? - wysapał Gucio zdyszany długim biegiem.
Cytat:
- Dlaczego tutaj stoisz, kiedy wszyscy biegną ??
Cytat:
- Cześć ! Jestem szczęście - odparła postać -stoję tutaj,
Błędów jest znacznie więcej, ale nie chce mi się wszystkich zaznaczać. Źle zapisane dialogi, interpunkcja, źle wstawione spacje. Jednym słowem - paskudnie zapisane. gdyby to było superopowiadanie, to pewnie przełknęłabym błędy i skupiła się na treści, niestety opowiadanie w swojej treści też nie powala. Od strony stylistycznej nie brzmi ciekawie (powtórzenia).
Jeśli zaś chodzi o jego budowę, to sprawia (na mnie) wrażenie niedopracowanego - widzę kilka obrazków - może dałoby się je jakoś silniej powiązać? Może jakiś opis dodać? Może cokolwiek (postać Gucia na przykład) odrobinę pogłębić? Bo tak wieje moralizatorstwem, Śmierć w zakończeniu zbyt sztampowa z tą kosą, opowiadanie krzyczy wykrzyknikami i znakami zapytania, co nie sprzyja refleksji (zwłaszcza wykrzykniki, radziłabym nie szafować nimi tak szczodrze). Ogólnie, słabiutko, jedyny mały plus w pomyśle - może by tak jeszcze raz napisać od nowa, tym razem porządnie?