Zolu, czy Ty aby nie przesadzasz? Wiersz nie jest słaby, ani nie powiedziałabym, że "przepadł". Po prostu, poziom konkursu był wysoki, a tylko dwa miejsca i wyróżnienie. Trzeba było wybrać po prostu najlepsze, co nie znaczy, że te, które nie zmieściły się na podium, są słabe.
Jeśli chodzi o mnie, to bardzo podoba mi się tytułowy "czystoń", to:



i to:



Zgodzę się z AJW, że trzecia zwrotka najsłabsza.
Pozdrawiam serdecznie

Zolu, nie wiem, co dobre, co słabe... Mnie dusza przy Twoim wierszu drży i to najwyraźniej znak, że obcuje z poezją. Dwie pierwsze strofy rozpędzają wiersz, kończą się mocnym akcentem. Od trzeciej tempo wraca do początku, staje się nastrojowo, staje się czysto, nic nie boli, powrót do pierwotnego raju dokonuje się tu i teraz. Odnajduję się w Twoim fragmencie świata poetyckiego i bardzo mi w nim dobrze. Kordialności, K.

Zgadzam się ze zdaniem, iż to, że wiersz nie stanął na podium, wcale nie oznacza słabego poziomu, Zoleńko.
Jak również, że mimo wszystko trzecia zwrotka nieco odstaje od reszty.
Dla mnie osobiście przez "tyłek". Jakoś mi zazgrzytał w tym obrazie. Bez niego, a także bez "mówię ci", słowa bym nie pisnęła, bo reszta jest dobra.

Pomijając na razie treść, mam trochę uwag:

- niczym żuk - załatwiłoby sprawę podwójnego "jaka".


Nie bardzo mi to brzmi na powtórzenie celowe.
A poza tym:

Pogrubione tworzy rym, który słychać. Więc może jednak warto byłoby pokombinować ze słowem "czysto"? Masz "czystoń" w tytule i "czysty surrealizm", dlatego tu mógłby być jakiś zamiennik, który w dodatku usunąłby rym i powtórzenie.
Pokombinuj, bo warto.
Klarowność? I staję się tak klarowna?

Ale treść jest piękna. Nasuwa myśli o przypływach uczuć, o tym, jak potrafią oddziaływać, i jak czyste i niewinne bywa dzieciństwo, nieskalane jeszcze dorosłymi przeżyciami i rozterkami.
Dlatego czasem cofamy się, by zaczerpnąć z niego sił.
A tytuł bardzo trafny.

Serdeczności