A bukszpryt Antoś nie jest na dziobie? To że figura galion znajduje się już pod nim, to już czysto techniczne sprawy. Tak czy tak na pewno jest we właściwym miejscu.



A ta końcóweczka bardzo mi się podoba.

Serdecznie.

zacznę od tego co mnie drażni, bo nie ma zbyt wiele takich fragmentów , trucizna słów tak średnio mi pasuje, myślę, że można spokojnie znaleźć ciekawszy ekwiwalent . Reszta wyszła ładnie, szczególnie podoba mi się ostatnia strofa, jest taka świeża i niebanalna Pozdrawiam ( :

Gratuluję, Ajw.
Wiersz zasłużył na podium.
Jest malowniczy, niepokojący, a odniesienia rozbudzają wyobraźnię.

Z małymi uwagami:
- na wschód/truciznę słów - słychać ten rym.

Masz podwójną spację ( ). Ale w tym miejscu dałabym dywiz lub przecinek, czyli:
- odpłyniesz - dumny
jak figura na dziobie luzytańskiej łodzi, odkrywać nowe lądy.
Z tym, że ostatnie słowa "dziobie luzytańskiej łodzi/nowe lądy" wpadają trochę na siebie.
Może rozważ brzmieniowo lepsze - odkrywać nowe ziemie?


Tu również masz podwójną spację ( ).

Serdeczności

Do ajw!
Przepiękny wiersz, pełen kobiecych uczuć, od radosnego uniesienia, poprzez gniew, frustrację a wreszcie pogodzenie się z tym, że oto Vasco odjedzie w nową podróż, pełną przygód i nieodkrytych uliczek . Jakie bogactwo przenośni!

Od razu widać, że utwór bardzo mocno oparł się na grafice Sarolty Bán:





a to przecież było warunkiem konkursu. Jestem oczarowana, co napisała
palcia