Jak wiadomo, mnie rymy nie przeszkadzają Gorzkie wyznanie, Taurusie. Łagodzisz je lekką, satyryczną formą, i przez to wiersz zdobywa nową wartość. Bez patosu, rozrywania szat o sprawach ostatecznych? Tak. Można, co widać powyżej. Serdeczności,

z.


ps. Doskonały tytuł.

Apollo1 Dzięki, no cóż, to moje 'wczesne pisanie'. Co do rymów, są gorsze.

Zola111 Z pewnymi rzeczami musimy się pogodzić, przyjmując je takimi , jakimi są.Dzięki Zolko.:-)

Lilah Ależ ów sporny wers nie dotyczy poprzedniego "te przyszłe oraz te byłe", to o kobietach.:-) Dzięki za czytanie i wpis. Pozdrawiam serdecznie.:-)

dark_kid Dzięki za Twoją obecnośc pod wierszem. Nie chciałem popadać w patos, tą 'wyliczanką' postanowiłem nadać nieco lekkości tak dość ciężkiemu tematowi jakim jest przemijanie i śmierć. Pozdrawiam serdecznie.:-)

podpowiadam tylko, że jest opcja przekucia w diamencik rodzinie jakieś zabezpieczenie zostawić i w ogóle, a świat bez tej garstki prochu sobie poradzi strzała

A jednak lepiej, że z szuflady niż z urny.

Pewnie, że wtedy nic już nas nie będzie obchodzić.
I zawsze to jakieś pocieszenie.
Może się spotkamy kiedyś w tych czterech świata stronach.

A tutaj mógłbyś usunąć "i", bo jest za dużo zgłosek:
- i moc nie­do­zna­nych wra­żeń -

Dobrze, że jesteś.
Buziaki

A ja mam lęk wysokości i dlatego wolę w dołek pod brzozą, aby się potem zielenić w jej liściach.
Wiersz zaprawiony goryczą, ale z gatunku tych rzewnych.
Zrobił na mnie wrażenie.

Pozdrawiam