Witaj
Tak naprawdę, nie bardzo rozumiem Twoją miniaturkę. Pojęcie uzależnienia można odczytywać tak wieloznacznie, a trudno tu znaleźć naprowadzenie na jego istotę. Czy mowa o zwykłym uzależnieniu od innych, na co wskazują pewne zdania, czy o jego innym rodzaju. Mam też problem z określeniem kto to mówi, skąd przybywa i dokąd zaprasza. Wiem, że zapewne miało być " wielowymiarowo", ale zwyczajnie brakuje mi wskazówek, widzę tekst, który mówi, proponuje, tylko nie do końca wiem, co.

W warstwie technicznej:



O słowo "puści" mi chodzi. Możesz się nie zgodzić, ale mi nie brzmi. Osią tego zdania jest pojęcie pustki - piękne słowo o głębokim znaczeniu. "Puści" jest oczywiście poprawne, ale słuchowo stoi blisko " puścić" i- przynajmniej mnie - trochę razi. Może warto by tak przerobić zdanie, by znalazła tam się "pustka" z całą swoja mocą? Na przykład:
Tak naprawdę, jest w was pustka, żyjecie jak marionetki.
Mam też wątpliwości do " dany rytm". Dlaczego? Bo zaczynasz bardzo miękko, od małej, zagubionej dziewczynki, a "dany rytm" zdaje się być określeniem twardym, uściślającym, tak jak "dany przykład".
Może tak: Tak naprawdę jest w was pustka, żyjecie jak (może wzmocnić słowem "bezwolne" marionetki, poruszające się w rytm tego, jak ktoś zechce.

Z króciutkimi tekstami jest problem, sama go mam, bo trzeba słów odpowiednich, znaczących to, o co nam chodzi i dokładnie na swoim miejscu. Krótkie formy są zdecydowanie bardziej kłopotliwe, niż długie wypowiedzi, gdzie niedoskonałości zwyczajnie rozmywają się. Tam, gdzie krótko, trzeba rzeźbić. Inaczej się nie da.



Pokażę. Pokarzę to od kary. "Ci" z małej, wielką tylko w korespondencji.



Zobacz, jaka tu gromada słów "własne", "swoje" i jak blisko siebie. A gdyby wyzbyć się "swojego" - dwukrotne wzmocnienie w pierwszym zdaniu wydaje się być wystarczające, a bez zaimka lepiej brzmi.

Powiem tak: myślisz i chcesz te myśli przekazywać. To dobry początek, reszta przyjdzie, gdy będziesz pisać i poprawiać, pisać i poprawiać i tak bez końca. W sumie, wszyscy tu to robimy, więc witam w klubie

Pozdrawiam

Hej, tekst jest całkiem niezły! Można go rozumieć na naprawdę wiele sposobów i każdą niemal interpretację obronić. Akurat zwykłe uzależnienie było bardzo daleko w szeregu moich skojarzeń, ale faktem jest, że pasuje tu bardzo. Może być jednak dosłownie, jeden człowiek i jego ofiary, może być religia, może być otoczenie, od którego jesteśmy uzależnieni. Wieloznaczność psuje mi tylko pojedynczy oprawca.
Szkoda tylko, że większy wysiłek mamy tu po stronie czytelnika, niż autora
Ale ogólnie mi się podobało, chętnie poczytam cię więcej
Jeśli chodzi o uwagi to zasadniczo zgadzam się z Figlem, z wyjątkiem tego zdania ze słowem "puści". Moim zdaniem brzmi bardzo dobrze w aktualnej formie. Decyzja należy do ciebie

Nie podoba mi się powtórzenie "mnie" w tym zdaniu. Myślę, że bez problemu można to czymś zastąpić.
Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia

Chwoyu, (tak to się odmienia?) mi niestety ten tekst nie przypadł do gustu. Rozumiem, że miało być niedosłownie, poetycko, metaforycznie ale wyszło nieco banalnie. Ileż to już razy porównywano ludzi do marionetek w teatrze życia? Ten oklepany motyw dodatkowo przedstawiony został tutaj w mało ciekawej, niedopracowanej formie.
Krótka forma, wbrew pozorom, często jest bardziej wymagająca, gdyż trudno jest zmieścić w niej ciekawą treść. Ale za to powinno być łatwiej wyłapać błędy, co niestety się nie udało:


Brak przecinka.


Powtórzenie: jestem/jest.


Brak przecinka.
2x mnie - z pierwszego bym zrezygnowała.


Brak przecinka. Chcieć kogo czego?


Brak przecinka.


Oswoił w tym kontekście średnio pasuje. Może lepiej omotał?


Brak przecinka.


Pierwszy przecinek zbędny, drugi dopisałam w tym zdaniu.


POKAŻĘ! Ortografii należy się uczyć, Word nie odwali wszystkiego za nas.
Brakujące przecinki.

Jak widzisz, liczba błędów w jednym akapicie jest większa, niż w wielu długich tekstach na portalu. Wypisałam je, żebyś wiedziała, nad czym pracować.
Pozdrawiam serdecznie