Fajny, ale krótki Aż sie chce do kościoła iść Pozdrawiam.

łabądku, jak miło poczytać Były i witraże, i chorał gregoriański, a nawet kadzidło )) Ale z uwagi na to, że mam skłonność do patosu, postanowiłam zamknąć się w skromniejszej formie, by nie wyszło kiczowato Ponadto "z wielkiej nieśmiałości tej"... Ze chce się więcej - to cudnie

Mirosławie - fajnie, że fajny

ajw - zadowolić mistrzynię erotyków, to wielka przyjemność

Dziękuję.

Tak się dokonał sakrament spełnienia.
Choć ona zasnęła, czekam przebudzenia.:-)

Takie właśnie mam odczucia, ledwie się zaczęło, a już się skończyło.
Ładnie wykombinowane, ale mogłaś jeszxze trochę poszaleć.
Pozdrawiam.:-)

Dla tych z niedosytem - wersja pierwotna, którą okroiłam, bo zdała mi się zbyt patetyczna.

Lilah- dziekuję bardzo za taki pochlebny komentarz.

Apisie - dla Ciebie i innych - więcej Czy lepiej? Nie wiem...

makerze - bardzo miło czyta się takie komentarze, tym bardziej, że nie mam zbyt dobrego mniemania o swoich wierszach. Co do: dywiz/ myślnik - nie mam pojęcia, ale skoro mówisz, to chyba wiesz, więc poprawię.

Pozdrawiam.

No to teraz trzebaby wyciągnąć średnią z obu tekstów, gdyż drugi znów nadmiarem przytłacza.:-)
Marudna klientela co?

Gdybym miała wybierać, wybrałabym pierwszą ( I. - okrojoną) wersję - świetny erotyk. Druga wersja - moim zdaniem- jest ciężka i troszeczkę przegadana.

Pozdrawiam.


PS. Ocenę zostawiam dla pierwszej, okrojonej wersji.

a ja łykam obie bez grymaszenia. nie wiem skąd Ci się bierze dystans do swojego pisania, bo robisz to świetnie. nieraz już wyrażałem żal, że tak Ciebie tu mało i to jedyny niedosyt jaki u siebie odnotowuję. na przesyt nie dostrzegam szans pzdr

mnie się bardziej podoba ta dłuższa wersja, podoba mi się ta wzniosłość nastroju, czuć monumentalność wielkiej katedry

Kamyczku, Antku, amso, faith, Ananke, Łabędziu - dziekuję za komentarze, wszystkie bardzo cenię.

Oczywiście, faith, to niedopatrzenie z powtórzeniem sklepienia, ale naprawdę nie zauwazyłam, zamieniam na niebo, bo ani sufit, ani pułap, ani powała mi nie pasują.

Dłuższa wersja lepsza - czy to herezja, łabądku... Twój post uświadamia mi, jak daleko odeszłam od swego poetyckiego "ja", zapewne pod wpływem trendów portalowych. Sporo razy usłyszałam zarzut nadmiernego patosu czy nawet pisania na granicy kiczu, stąd pewnie okrojenie wiersza. Sama się sobie dziwię, bo w moim pojęciu dobrej poezji patos, zastosowany sensownie, nie jest zbrodnią, więc... wziął górę mój poetycki koniunkturalizm miejsca? Poddalam się wypadkowej estetyce użytkowników portalu? Stchórzyłam?

Ta sytuacja przypomniała mi wiele już wcześniejszych refleksji, a zwłaszcza taką, że PP wytworzyło kanon portalowego dobrego wiersza niemal jak wzorzec z Serves - zero inwersji (z zupełnym niezrozumieniem, czym jest inwersja i czepianiu się każdej konstrukcji składniowej odbiegającej od jakiś wydumanych zasad – niedługo już tylko święty ojciec będzie poprawne), blisko zera zaimków i metafor dopełniaczowych, ubóstwo epitetów, a nawet ich zupełne wykasowanie, za to nadmiar rzeczowników odczasownikowych ( bo inaczej się kurna nakładają końcówki czasowników) często w połączeniu z narzędnikiem, tropienie idiotycznych powtórzeń "się" i niby- rymów. Boję się, że to zabija oryginalność i niesłusznie ogranicza swobodę twórczą. Sama się temu poddałam.
Pozdrawiam.

Labedz w pełni się zgadzam z tym co napisałeś. Patos ma to do siebie, że należy go stosować w odpowiednim miejscu, formie i z umiarem, jeśli wszystko do siebie pasuje, współgra wspaniale uszlachetnia poezję, sam w sobie nie jest zły.
Medea - a - walcz o swoją oryginalność, swój styl i niepowtarzalność, słuszna jest opinia Makera - idź swoją drogą

amso- ponowne dzięki. Jednak niebo wygrało z firmamentem

makerze - dziekuję za refleksje. Na szczęście, podobnie jak Ty czy łabędź, mam podbudowę teoretycznoliteracką dla swojego pisania. Ta wiedza nie pozwala mi popadac w samozachwyt, ale mieć też w miarę nieemocjonalny stosunek do komentarzy i ocen w ogóle, wiedząc to i owo. Sama nader rzadko grzebię w czyichś wierszach - nie czuję się uprawniona, jedynie tam, gdzie znajduję coś ewidentnie niezgodnego z normą językową w tekście niemającym uzasadnienia dla jej przekroczenia. Wiem, że nie będą o mnie uczyli się w szkole i nie ubolewam z tego tytułu Piszę dla własnej przyjemności, a jeśli jeszcze kogoś ukontentuję - to super, jesli nie - też dobrze, bo wiersze to nie zupa pomidorowa. Staram się pisać w zgodzie z sobą, ale czasem - jak widać - ulegam trendom

makerze, Ananke- Moja droga? Nie ma jej, bo droga prowadzi dokądś, a ja po prostu tylko idę

viktorio12 - miło gościć Cię pod tekstem.

Tia, ciekawe jak się to przełoży na następne publikacje i komentarze pod nimi.