Życie usiane jest brudną szarością
nawet poranek staje w gardle ością.

Przepraszam za próbę komentowania po "Apisowemu", ale nie mogłem się oprzeć.
Cóż mam powiedzieć. Wiersz jest okropny (bo lepszy od wszystkich moich razem wziętych).
Szarość - właściwie całego marnego życia - ująłeś tak dosadnie w tych dwóch zwrotkach, że będzie mi potrzebny psycholog, aby mnie odświadomił...
Nie widzisz tego, ale właśnie chylę czoła.

rozumiem. logicznie odszczekuję

ajw Dziękuję pięknie za przeedytowanie wiersza, co prawda nie będę już za dużo 'majsrował' przy treści, ale Twoja wersja przypadła mi bardzo do serca, wyciągnę z niej wnioski w następnym pisaniu, niezwykle pomocna rada. Jeszcze niepewnie poruszam się w przerzutniach, ale pracuję na tym.:-)
Pozdrawiam.

wodniczka Jedną rzecz zostawiłem bez zmian, tak czuję.:-) Dzięki:-)

mede_a Dziękuję za jakże trafne odczytanie wiersza, dokładnie wpasowałaś się z interpretacją w moje intencje.
Serdecznie pozdrawiam:-)

dark_kid Oj przesadzasz z tą 'drogą', Ty zaczęłaś już teraz, więc gdzie będziesz, gdy będziesz w mim wieku?:-) Zwłaszcza że ja moją przygodę z pisaniem zacząłem baaardzo późno, więc wciąż jestem 'zielony'.:-)
Dziękuję za pozytyw i pozdrawiam.:-)

Zola111 Po analizie, z wdzięcznością przyjmuję Twoje sugestie.:-) Tak, konotacja z Twoim skojarzeniem jest bezsporna. A że słowo "karawany" jest homonimem, można je dwojako interpretować, ja skłaniam się ku temu mroczniejszemu znaczeniu.
Wielkie dzięki i ciepluchne pozdrowionka.:-)