Ech, mistrzux. Bardzo dobry zabieg z "ty" lirycznym - jeśli dobrze odczytuję - wstrząsające wyznanie do brata. Nadawca wiersza nie odcina się od tego pokrewieństwa, uznaje jego konsekwencje:


również wpływ na swoje wybory. Brat wydaje się swoistym spiritus movens dla czynów Alberta: "gdyby nie ty" - nie byłoby potrzeby ratowania kogokolwiek.

Nie do końca jednak rozumiem końcówkę. Gubię tropy. Niezmiernie ciekawi mnie wers: . Gdyby nie ostatnia strofka ułozyłoby mi się tak: słowo "bóg" użyte w podwójnej roli - jako absolut, bo darowanie życia to boski atrybut, i jako bóg-H.Goering- bo był panem życia i śmierci. Ale tę interpretację trudno pogodzić z zakończeniem. Wychodzę zatem nieco rozdarta.
Pozdrawiam.

Zaświetniam.

Otóż to.

Na początku trochę mi przeszkadzało to "byłaby" i "byłem" tak blisko siebie, ale mniejsza o to, świetny tekst.

Świetnie poprowadzony temat, od pierwszej do ostatniej strofy, przy czym pierwsza wpadła mi do serca najgłębiej...

Pozdrawiam!

podoba mi się klimat wiersza, sposób obrazowania oraz oszczędność środków w tak trudnym temacie, pozdrawiam