urywam czyste powietrze i łąki kwiecia po najdalszą kiść, po mnie
padający deszcz na skraju lasu. odnajduję zarysy obojczyków i wydoroślenia
śródmiednicze, mokre, ucieczki śniegu w czarnoziem, rozczochrane jagodziny.
są i rdzawe od zmierzchu butelki win, korkowane na przytul mnie.

jestem niepiśmiennym gralem, kiedy schodzę we mgle nad czarną smugę sekwany.
do ciebie. milczą pawie w de bagatelle, zewsząd prowadzą proste drogi,
donikądkolwiek miasto śpi. mimo że wszystkie ogrody zamknięte, tu rozwleczone sny,
tam białe zlicza się, plącze bure włosom. stopy rośne, coraz i coraz cichsze,

 
jeszcze nieśmiałe. żyć autrement , w plątaninie nakrzewień słońca,
w wilgotnych zmąceniach udawać ptaki. gdy do ogniska przychodzą wilczerze,
chyli się ku wschodowi, będą zamykać - klatki. tyle dzieli nas od siebie,
jeden klucz do głębi. między ruchem ulicznym i siatką współrzędnych
des tours de rêves zawisł rogal z dżemem i to... 
 

_________
14.06.2015. 
 
cykl: trzepoczydło
 
 
kolejno (z fr.):
Parc de Bagatelle - paryski park z ogrodem różanym, usytuowany w Lasku Bulońskim (czyt.: dy bagatel)
autrement - inaczej, (czyt.: otremą)
des tours de rêves - wieże snów, wieże marzeń (czyt.:de tur dy rev)