Bardzo brakowało mi Twojej bosskiej poezji, diable Weszłam i nie rozczarowałam się. Dałes zakosztować prawdziwej poezji. Świetny dobór słów i metafor. Pozdrawiam uradowana z Twojego powrotu

Tadeuszu kochany
I znów popłynęłam Twoją poezją, dałam się ponieść nastrojowi.
Kupuję wszystko a zwłaszcza
Pozdrawiam najcieplej jak mogę i buziaki posyłam
Dobrze Cię znów czytać i widzieć na PP

Spojrzałam w wiersz głęboko, a bezkresy obietnic szeptanych po przecinku przeleciały mi dreszczem po plecach.
A bose słowa są w Twoim wykonaniu prawdziwie bosskie
Cudownie widzieć Ciebie w następnym odkryciu.
I zachwycić się.

Pozdrawiam serdecznie

Dobrze, że posłuchałeś i dodałeś ten wiersz bo widzisz jaki jest jego odbiór, mój znasz, ale i tu chcę parę słów o nim powiedzieć. Pokazałeś w tym wierszu swój kunszt, talent przemawiania do czytelnika, gdy po raz pierwszy czytałam wszystko we mnie zadrgało. Ten wewnętrzny krzyk dotarł do mnie zwielokrotniony wielokrotnym echem. Pod płową bluzą chowam Ciebie dla siebie Pozdrawiam mówiąc do zobaczenia

Kochani nie gniewajcie się, że nie odpowiem osobno ale dziękuję Wszystkim za zainteresowanie moim tekstem. Sprawiliście mi ogromną radość i cieszę się, że tekst wzbudził takie emocje.
A postaram się napisać kilka słów do każdego na pw.
Pozdrawiam serdecznie.

Witam, Panie Bosski. Ja o "Klinczu". Wiersz wywarł na mnie duże wrażenie. Szczególnie wersy:
"Dziś.
Bezsilność zaciska moje dłonie, spływam po szczegółach.".

Opanować, wytresować własny krzyk? Nie da się, ja próbowałam i nadal próbuję - niet! Drze się Krzyk. S... ode mnie, bo ja od Ciebie nie odejdę. Tak gada sobie ten Krzyk. Nawet, gdy pomazany inkaustem. To jak z nienawiścią u P. Szymborskiej - "Bezsenność nie zabiera jej (nienawiści) sił, ale dodaje..." . Dziś, jurto, wczoraj, pojutrze - są stopy bez kresu obietnic, milczących dążeń. Dziękuję, Szanownemu Poecie za chwile "uzdatniające mój niezdatny, momentami, mózg". A23