Uwielbiam morze. Wiersz mi się bardzo podoba - co tu się rozpisywać

ładne to jest... takie trochę jakby z żalem, nostalgią...z jakąś tęsknotą... ale to tylko ja i moje marudzenie.
Pozdrawiam, dark_kid.

Mirku, oj, ja też! Morze jest cudowne, chociaż osobiście poza naszym Bałtykiem nie miałam dotąd okazji innych widzieć, ale nie traćmy nadziei. Bardzo się cieszę, że zaglądasz, dziękuję za komentarz!
Narses, tym bardziej mnie cieszy, że gościsz u mnie. Czy doświadczona? Hm, być może, ale raczej tylko teoretycznie. W praktyce wszystko zależ od weny, raz gorzej raz lepiej. Dziękuję za komentarz!
Faith, aj, rzeczywiście, już wstawiam to "w". Co do szyku, bardzo ciekawa propozycja, i pomyślę nad nią. Dziękuję za obszerny komentarz i że czytasz!
Ghost, dziękuję za komentarz!
Dark, całkiem trafnie odczytujesz. Bardzo się cieszę, że znów Cię u siebie widzę.
Introwerko, co do zlewania się słów i znaczeń, to tak, przyznam takie miałam cele, jeśli udało mi się to w jakiś sposób osiągnąć, tym bardziej się cieszę. Jak zawsze Twój komentarz sprawia mi ogromną przyjemność, dziękuję!

piękna pointa, no i ten klimat, bardzo mi się podoba, odpowiednio skondensowany wiersz. Pozdrawiam serdecznie ( :

Jeden z moich ulubionych motywów to motyw podróży, a twoje wykonanie w pełni satysfakcjonuje. Mógłbym zacytować, co mi się najbardziej podobało, ale musiałbym zacytować cały wiersz
Pozdrawiam

a miasta jak to miasta "wszystkie" do siebie podobne...
dlatego wolę las
- efemeryczny wiersz o przemijaniu, szukaniu sensu i miejsca i tak aż po kres;

" Ofelia tańczy w pierścieniu ognia
wzruszeniem ramion odrzucając wyzwanie"

- tak mnie się skojarzyło psychodelicznie

pozdrawiam

nasz kamień powszedni
popijamy falą przypływów
przechodzonych wspomnień

kocham mo(rz/ż)e
serdecznie pozdrawiam