skąd przychodzimy? kim jesteśmy? dokąd zmierzamy?* - marukja
Poezja » Wiersze » skąd przychodzimy? kim jesteśmy? dokąd zmierzamy?*
A A A
Od autora: *tytuł obrazu Paula Gauguina


nie patrz na ogrody pełne złotych jabłek
gdy próbujesz odkleić chwilę - rozwarstwić
płótno głęboko pod kropką odnaleźć
i

wtedy nabierzesz nowych znaczeń
znów spotkasz mnie w środku oddechu
na orzęsionych czułkach skraplają się
powroty

nocą rosną sztuczne kwiaty
zębowce zredukowane do fiszbin
spoglądają bezlistnie na zimną
herbatę

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
marukja · dnia 06.09.2015 20:23 · Czytań: 1782 · Średnia ocena: 4,83 · Komentarzy: 15
Komentarze
introwerka dnia 06.09.2015 21:11 Ocena: Świetne!
Bardzo ciekawy tekst. Czytam go sobie jako afirmację spontaniczności i protest przeciwko usztucznianiu, zapośredniczaniu miłości konwencją / tradycją, choć - jak wskazuje pierwsza strofa - spuścizna kulturowa może być też bogactwem, które prowadzi do przewartościowania i wyklucia się nowych znaczeń. Jest więcej niż intrygująco, a druga strofa, za sprawą czułków, ujmuje szczególnie :)

Pozdrawiam serdecznie :)
Alicja225 dnia 06.09.2015 21:49
Zagadkowo, przenoście i bardzo niedosłownie :)
Podoba mi się ten silny nacisk (wręcz groteskowość) kładziony na ,,usztucznianie", próbowanie tworzenia czegoś na siłę, zmienianie wbrew naturze (na gorsze)...
Vanillivi dnia 07.09.2015 04:51
Faktycznie wiersz bardzo ciekawy. Interpretuję go podobnie jak Introwerka - nie będę więc już przepisywać tego, co ona trafnie ujęła - od siebie dodam tylko, że treść bardzo ładnie koresponduje z tytułem zaczerpniętym z Paula Gaugaina.
Jeśli miałabym wskazać najsłabszy punkt - to jest to dla mnie końcówka. Nie do końca czuję tę pointę z zimną herbatą. Możliwe jednak, że to kwestia mojego odbioru.
Pozdrawiam serdecznie.
mike17 dnia 07.09.2015 14:46 Ocena: Świetne!
Twoje wiersze, good woman, mają to do siebie, że są zaprzeczeniem brutalizacji życia i świata, które to podłe zjawiska łatwo dostrzec w życiu i TV.
Ty zabierasz do innego wymiaru: lekko sennego, jakby onirycznego, o ledwie muśniętych konturach jak u pana G., nie ma tu miejsca na brud i duchowe ubóstwo, jest kochanie w różnym wydaniu, lecz zawsze z pewnym "ale" - niedosytem, niewidzialną ścianą między kochankami, tak bliskimi sobie, choć czasem tak odległymi.

Odnajduję się w takich klimatach, bo lubię je przeżywać w życiu.
W poezji szukam piękna i u Ciebie zawsze je odnajduję.

Wiersz skończony, zamknięty - niczego bym nie zmieniał.
Nie warto otwierać otwartych drzwi :)

:yes:
Usunięty dnia 07.09.2015 19:58
Czytając tytuł, nie wiedziałam, czego się spodziewać. Ale weszłam i zsunęłam się w dół... oczywiście pozytywnie. Jest tu jakaś przygodność, łatwość odczuwania chwil. Ładnie tu. Warto było zajrzeć.
faith dnia 08.09.2015 09:19 Ocena: Świetne!
Wiersz jest napisany bardzo delikatnie, nie narzuca żadnej konkretnej interpretacji i tym samym otwiera pole do różnych rozmyślań. Najbardziej urzekła mnie pierwsza strofa. Mam tylko pewien problem z połączeniem jej z drugą zwrotką, bo nie zgadzają mi się czasy.

Cytat:
gdy pró­bu­jesz od­kle­ić chwi­lę - roz­war­stwić
płót­no głę­bo­ko pod krop­ką od­na­leźć i

wtedy na­bie­rzesz no­wych zna­czeń


W pierwszej strofie używasz teraźniejszego, a potem już przyszłego. Dla mnie obie zwrotki są częścią tego samego zdania, dlatego nieco zgrzyta ta niezgodność.

Ale wiersz naprawdę mi się podoba.

Pozdrawiam!
ajw dnia 08.09.2015 18:51 Ocena: Świetne!
Uwielbiam w Twoich wierszach mega przestrzeń interpretacyjną, bo jest tyle niedomówień, że aż szturchają człowieka, by ruszył głową i znalazł własną interpretację. Jest cudnie, klimatycznie, delikatnie i tajemniczo :)
Opheliac dnia 08.09.2015 22:19 Ocena: Bardzo dobre
Interesująco, i bardzo ciekawe nawiązanie.
Trochę za Vanillivi - także mam małe wątpliwości co do pointy, nie wiem, może wyczekiwałam na coś mocniejszego.
Mimo wszystko, uważam, że wiersz w pełni się broni, bez dwóch zdań warto było zajrzeć.
p dnia 08.09.2015 22:26
Bardzo mi się podobają takie jędrne i pełne treści obrazy jak w drugiej i trzeciej zwrotce. Do takich tekstów mnie ciągnie. Pierwsza zwrotka wydaje mi się natomiast zbyt papierowa - za dużo tam tekstowi chce się nawiązać do innego tekstu lub przedmiotu kultury. Ogólnie takie dążenie nie jest złe, ale mnie bardziej jakoś tutaj ciągnie do tego, co dalej.
kamyczek dnia 09.09.2015 00:10 Ocena: Świetne!
Przeczytałam tytuł, i zaraz nasunął mi się na myśl cytat z Biblii o stworzeniu człowieka wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. (Księga Rodzaju 2,7).
Ale Autor podpowiada: nie patrz na ogrody pełne złotych jabłek
gdy próbujesz odkleić chwilę - rozwarstwić
płótno głęboko pod kropką odnaleźć
i

A może teoria ewolucji byłaby odpowiedzią na tytułowe pytania? wtedy nabierzesz nowych znaczeń
znów spotkasz mnie w środku oddechu
na orzęsionych czułkach skraplają się
powroty
( powroty do np. jamochłonów, szkarłupni, pierścienic?), dalej - interesująco: nocą rosną sztuczne kwiaty zębowce zredukowane do fiszbin (Te ssaki żyworodne podobno pochodzą od zwierząt lądowych i wtórnie przystosowały się do życia w wodzie http://againess.wikidot.com/walenie-cetacea) i - zaskakująca puenta: spoglądają bezlistnie na zimną herbatę.

Ciekawy wiersz, skłaniający do refleksji: skąd przychodzimy? kim jesteśmy? dokąd zmierzamy?
Pozwoliłam sobie też obejrzeć dzieło Paula Gouguina https://pl.wikipedia.org/wiki/.../File:Gauguin_-_D%27ou_venons-nous_Que_sommes-nous_Ou_allons-nous.jpg – piękny olej na płótnie.

Pozdrawiam serdecznie. :)
marukja dnia 11.09.2015 21:16
Serdecznie dziękuję za obecność pod wierszem - wszystkim Wam i każdemu z osobna :) Przepraszam, że odpisuję z takim czasowym poślizgiem:

Introwerko, cieszę się niezmiernie, że wiersz intryguje, a czułki to również mój ulubiony moment :) Pozdrawiam ciepło!

Alicjo225, dokładnie taką groteskowość chciałam osiągnąć, fajnie, że ją dostrzegasz :) Dziękuję za poczytanie i zostawienie śladu, pozdrowienia!

Vanillivi, miło Cię widzieć :) Rozumiem, że puenta może wydawać się nieco oderwana od całości, ale 'urodziła się' mi jako pierwsza i tak została. Wielkie dzięki za komentarz i pozytywny odbiór. Pozdrawiam serdecznie!

Mike, good man, nawet nie możesz przypuszczać, jak mi się gęba cieszy, czytając Twój komentarz. :) Ogromnie Ci dziękuję za ciepłe słowa, zwłaszcza za te 'senne kontury', bo rzeczywiście wersami krążę gdzieś na pograniczu i miło mi bardzo, że się tu odnajdujesz. Pozdrowienia!

Slovio, chyba pierwszy raz u mnie- tym bardziej się cieszę. Dziękuję za poczytanie, a to, że było warto jest dla mnie największą nagrodą :) Pozdrowienia!

Faith, rzeczywiście czasy się nie zgadzają - użyłam ich jednak na zasadzie następstwa: druga zwrotka odnosi się do pierwszej, ale nawiązuje już do przyszłości. Cieszę się z Twojego podobania, dziękuję za poświęcony czas i pozdrawiam ciepło!

Ajw, lubię Twoje komentarze, bo są krótkie, ale zwięzłe i szczere. :) Fajnie, że wiersz szturcha ;) Dzięki wielkie za tą tajemniczość, buziaki!

Opheliac, kłaniam się wdzięcznie za dobre słowo i obiecuję, że popracuję nad mocniejszymi puentami ;) Pozdrowienia!

P, w pełni się zgadzam - pierwsza zwrotka jest dość mozaikowa, pełna nawiązań, ale taki efekt chciałam osiągnąć. Miło mi bardzo, że odnalazłeś się w pozostałych. :) Dziękuję za komentarz, pozdrawiam serdecznie!

Kamyczku, piękny komentarz, pełen ciekawych przemyśleń i nawiązań. Ogromnie się cieszę, że wiersz wywołał u Ciebie takie refleksje. Super, że obejrzałaś obraz - słyszałam, że należy go 'czytać' od prawej strony do lewej i w tym sensie, cytat z Biblii, który przytoczyłaś, wpisywałby się doskonale. A jeśli chodzi o zębowce i fiszbinowce - w pełni mnie przejrzałaś, Kamysiu. :) Dziękuję serdecznie za pochylenie się nad wierszem, buziaki!
Borek707 dnia 12.09.2015 15:30
No ale tą gwiazdeczkę w opisie już mogłaś darować :D. Sława obrazu Gaugina naprawdę daleko zabrnęła w świat i każdy, nawet ten nie do końca dokształcony czytelnik chyba wie, co to za obraz i kto go namalował.
Co do wiersza, wersy kładzione starannie, nie na odwal; fajne odwrócenie nie kropka nad i, tylko i pod kropką, takie zabawy to ja lubię i cenię. Ostatnia strofa - majstersztyk.
Kłaniam się nisko.
marukja dnia 12.09.2015 16:27
Borku, co do gwiazdki - nie miałam żadnych złych intencji i nie śmiałabym wątpić w wiedzę Czytelnika, po prostu odruchowo wręcz dołączam przypis do każdego słowa, którego nie wymyśliłam sama ;)
Cieszy mnie ogromnie Twój odbiór, fajnie, że doceniłeś odwrócenie kropki z 'i'.
Kłaniam się wdzięcznie za komentarz, pozdrowienia!
Hallam dnia 18.09.2015 19:40
Podoba mi się, jest oryginalnie , a wiersz zaciekawia, lekko się go czyta. Pozdrawiam ( :
marukja dnia 19.09.2015 10:45
Dzięki wielkie, Hallam, za poczytanie i zostawienie śladu.
Pozdrowienia :)
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Jacek Londyn
12/10/2024 08:21
Dzień dobry. Czytany jest ten artykuł (liczba wskazuje na… »
pociengiel
12/10/2024 01:04
dzięki andro »
andro
11/10/2024 23:24
Dobrze się czyta. 30 tysięcy poetów z Krakowa potwierdzi… »
OWSIANKO
11/10/2024 21:57
dzięki za brak zainteresowania »
liathia
11/10/2024 12:15
„Poeta”, to stan umysłu, więcej sennej wyrozumiałości życzę.… »
Dar
11/10/2024 08:31
Carl Jung powiedział :,, Wszystko, co nas drażni w innych,… »
Zbigniew Szczypek
10/10/2024 22:53
Pociengiel Faktycznie straszny ten sen, taki… »
Zbigniew Szczypek
10/10/2024 21:50
Kazjuno, Dar Kaziu - dziękuję Ci za wnikliwy komentarz i ze… »
Dar
10/10/2024 08:02
Tekst przypomina monolog wewnętrzny człowieka zaburzonego… »
Kazjuno
09/10/2024 09:40
Dzięki, Januszu, za komentarz i dwie cenne dla mnie uwagi… »
Janusz Rosek
09/10/2024 08:42
Kazjuno Bardzo ciekawy fragment Twojej powieści. Ze względu… »
Kazjuno
09/10/2024 08:26
Klarownie Zbysiu unaoczniłeś samolubną postawę… »
Wiktor Orzel
08/10/2024 10:52
@Kajzunio - dziękuję za komentarz i gratulacje, Hłaskę… »
Janusz Rosek
08/10/2024 08:27
Zbyszku. Dziękuję bardzo za Twój komentarz. Wiersz… »
Zbigniew Szczypek
08/10/2024 00:22
Januszu R. Najpierw wrzuciłem tekst, a później przeczytałem… »
ShoutBox
  • mike17
  • 10/10/2024 18:52
  • Widzę, że portalowe życie wre. To piękne uczucie. Każdy komentarz jest bezcenny. Piszmy je, bo ktoś na nie czeka :)
  • Kazjuno
  • 08/10/2024 09:28
  • Dzięki Zbysiu, też Ciebie pozdrawiamy. Animujmy ruch oddolny, żeby przywrócić PP do życia.
  • ajw
  • 07/10/2024 23:26
  • I ja pozdrawiam :) Zdrówka i samych serdeczności :)
  • Zbigniew Szczypek
  • 07/10/2024 21:36
  • Dar, AJW, Kazjumo - serdecznie Was pozdrawiam i dziękuję Dar za troskę - będzie dobrze! Wszystkich na PP pozdrawiam - nie poddawajcie się i wzajemnie odwiedzajcie, tak zbudujecie "swoją potęgę" ;-}
  • Dar
  • 22/09/2024 22:52
  • Zbyś Oława . Mam nadzieję, że będzie dobrze.
  • Wiktor Orzel
  • 18/09/2024 08:33
  • Dumanie, pisanie i komentowanie tekstów. ;)
  • TakaJedna
  • 16/09/2024 22:54
  • Jesień to najlepszy czas na podumanie.
  • mike17
  • 15/09/2024 19:48
  • Jak jesień nadchodzi, to najlepsza pora na zakochanie się :)
  • TakaJedna
  • 12/09/2024 22:05
  • Jak jesień idzie, to spać trzeba!
  • Wiktor Orzel
  • 11/09/2024 13:55
  • A co tutaj taka cisza, idzie jesień, budzimy się!
Ostatnio widziani
Gości online:75
Najnowszy:LeoRegulus