Gabrysiu, cieszę się, że zajrzałaś i wczułaś się w wiersz. Zresztą odebrałaś go zgodnie z moim zamiarem. Po bajecznej scenerii potrzebowałam czegoś o mniej wyraźnym wydźwięku, dlatego dziś jest tak... Jeśli tekst skłonił Cię do przemyśleń, to mogę to odebrać jedynie jako komplement. Sugestię sobie zabieram i wykorzystam, bo rzeczywiście jest słuszna, myślę, że Twoja wersja lepiej się układa w całości.
Dziękuję, że wpadłaś z obszerną opinią

Pozdrawiam i życzę spokojnej nocy.

Hallamie, witaj... miło, że wpadłeś z uwagami. Z propozycją światła się zastanowię, bo mam nawet na nią pewien pomysł, by również tam wprowadzić podwójne dno. Jednak jeśli chodzi o wersyfikację zostawię ją, przerzutnie są celowe. Gdybym wprowadziła czasownik milkną w tym samym wersie, co wrony, fragment straciłby jeden z sensów, przynajmniej w moim odczuciu.
Cieszę się, że zajrzałeś i chciało Ci się zastanowić nad wierszem. No i że jednak, mimo wszystko coś się spodobało

Pozdrawiam!

Bardzo wyrazisty erotyk. Ten wiersz jest jak dla mnie bardziej esencjonalny niż inne ostatnie teksty, jakie czytałem pod Twoim szyldem. Popieram kurs z obecnego.

Ophelio, skoro zostałaś udobruchana tym małym słowem, nie mam więcej pytań Cieszę się za to, że zwróciłaś na nie swoją uwagę, bo chciałam bardzo, by uniosło ono sens, który mu nadam, bez zbytniej pretensjonalności, wpisane po prostu w wiersz. Jeśli uważasz, że mi się udało, ogromnie się cieszę

P, nie wiem, czy uda mi się utrzymać kurs, wszystko zależy od wiatrów, na razie nie chcę się im za bardzo przeciwstawiać, obserwując na jakie wody mnie niosą. Cieszę się natomiast, że akurat ten klimat przypadł Ci do gustu.

Marku, już tłumaczę występowanie tych minusów, które dla mnie nimi nie są, ale miło jest je z kimś skonfrontować. Wrony, na początku były jaskółkami, ale doszłam do wniosku, że tyle ich już tutaj jest (tzn w poezji na PP), że nie będę się powielać. Co więcej, potem okazało się, że one nawet bardziej pasują do klimatu wiersza, który nie jest ciepły i nasączony czułością, a raczej nieco gorzki, mimo swojego erotycznego wydźwięku. Wrony są więc moim zdaniem jak najbardziej na miejscu, zazwyczaj nie kojarzą się nam z pięknem, a raczej z zimą i chłodem.

Przekłuci/przebici - to synonimy, które stosujemy według uznania, ja tutaj zdecydowałam się na sowo przekłuci, bo uważam, że w tym kontekście jest bardziej wyraźne, ze względu również na dźwięczność.

Ból, można traktować na różne sposoby, choć w moim odczuciu ten konkretny nie jest bólem samotności. Raczej wynikiem wzajemnie zadawanych sobie ran. Jest bliskość, jest intymność, bo kochając nie potrafimy się od tego oderwać, ale są w tej relacji również momenty gorzkie.

Twoja wersja mi się podoba, ale jest łagodniejsza. Nie ma w niej goryczy, a właśnie tylko bliskość. Jednak dziękuję, że pokazałeś mi drugą stronę tego tekstu.

Pozdrawiam i kłaniam się w podzięce za zostawiony przez Was ślad

Hrabio, śliczne dzięki za wizytę i zostawione słowo

Pozdrawiam!

Lilu, dziękuję, że wpadłaś z uśmiechem

Wszystkiego dobrego

Michale, to co udało Ci się wyczytać spomiędzy wersów cieszy mnie najbardziej, bo właśnie ta treść jest najważniejsza i najbardziej subiektywna w odbiorze. Kiedy myśli płyną własnymi ścieżkami możemy nawet dać się zagubić, by móc odnaleźć.
Dziękuję, że zajrzałeś do tego świata, który w dodatku okazał się i Tobie bliski.

Łap uśmiech