Dziękuję (cytuje Pani akurat podwójną metaforę o źródłosłowiu łacińskim).
Choć nie tylko, bo w łączy się ze śmiercią (mor..) a etymologicznie angielsko
niezbyt ładnie z głupcem (moron)

Stylizacja zamyślna była raczej na wiersz maniery rosyjskiej
(jakaś inspiracja melodyką wiersz monologu stalkera z końcówki filmu Tarkowskiego).
W żaden sposób nie chciałem być młodopolski, a jedynie piosenkowy.

Co do interpretacji sprawa jest dość otwarta

Jeszcze raz dziękuję za merytryczny komentarz

pozdrawiam MD

Nie miałem intencji diabelskiego przesłania przyznam

A ja przyznam, że intencje autora są nic nie ważne, każdy może odebrać swoją duszą i myślą i to się liczy w literaturze.
Co do znajomości poezji rosyjskiej ogranicza się moja do kilku wierszy, przede wszystkim Arsenija Tarkowskiego, ojca reżysera..

Lilah - czy to ten od "Never ending story"?

pozdrawiam

Witaj Marat. Dla mnie jest to bardzo trudny zarówno do interpretacji jak i skomentowania. Być może nie dojrzałem jeszcze do takiej poezji (jestem twórcą raczkującym, tworzącym w najlepszym momencie wiersze mierne), jednak chciałbym zostawić swój ślad pod takim dziełem. Nie w pełni rozumiem ten wiersz, ale ma on swój urok i niepowtarzalny klimat, co bardzo cenię w utworach literackich. Mam tylko małe subiektywne zastrzeżenie. Czy mógłbyś popracować nad niektórymi rymami? Chodzi mi o te dokładne, bo one trochę mi przeszkadzały. Niektóre rymy są świetne, jak np. w pierwszej zwrotce. Na razie bez oceny, bo wrócę do tego tekstu, by go w pełni pojąć

BeNeK oraz Marek Lewicki:

Dziękuję za Twój ładny (skromny) komentarz, ale przyznam, że trochę mnie rozbroił.

Co do rozumienia, "czucie" poezji (choć nie jestem w żadnym razie poetą) nie jest chyba istotą, chodzi raczej o przeżycie, to sprawa bliższa muzyce, oczywiście jednak o wiele bardziej semantyczna. Ja jednak piszę kognitywnie, taki już mam charakter.
Co do rozumienia, to tam wszystkie pytania są retoryczne i przyznam, że wydaje mi się, że na wszystkie znam jasną odpowiedź i umiem ją argumentować w każdej dyskusji. Jest to jednak znajomość odpowiedzi pozorna. Co innego bowiem wiedzieć co np. należy zrobić, a co innego to (skutecznie) napracowawszy się zrobić. I tu jest diabeł pogrzebany.

Co do rymów, nie przywiązuję do nich wielkiej wagi, tutaj musiały być, bo ros. poezja, tak słabo jak ją słyszałem jest śpiewnie rymowana, ale częstochowsko, prostymi rymami (które jednak tam nie wadzą).
Jeśli już dla mnie ważne są rymy łamane np. coś w środku wersu
rymuje się z czymś na końcu czy początku innej zwrotki i rym wskazuje na merytoryczne powiązanie.

Śmiało oceniaj.

pozdrawiam
Marat

PS
S
Są też rymy zupełnie ukryte - np. tutaj "ironia złowroga" jest rym do "BOga"
a jest w oryginalnym wersie Baudelaira "jakby z trwogą zwracał się do Boga"
itp.itd