Bardzo ładnie płynący wiersz. Wystarczy się go nauczyć na pamięć i zamknąć oczy. Świetnie.

Piękne porównanie morza do życiowej obserwacji, filozoficznie, tajemniczo zwiewnie. Super☺

Faith, dziękuję Ci za te słowa, zwłaszcza za I Ty właśnie jesteś takim morzem, które wróciło i znów rozlało się słowami, by nawilżyć wysychający brzeg...; jest mi niesamowicie miło.
Clock, w zamierzeniu bez "się", choćby z tego względu, że chciałam uniknąć powtórzenia (tak to by były trzy "się" w pierwszej zwrotce). Bez "się" jako tako nie traci na w znaczeniu, dlatego w tym przypadku zostanę przy tej wersji. Dziękuję, że czytasz.
Mirku, dziękuję!
Brulibenie, cieszę się, że zwróciłeś uwagę na te dwa motywy. Po nudystów sięgnęłam pierwszy raz i niewykluczone, że kiedyś rozwinę jeszcze ten motyw w innym tekście, być może nawet szerzej.
Hrabio, dziękuję.
Marukjo, też bardzo lubię, a "Jesień patriarchy" to do tej pory moja ulubiona jego powieść. Dziękuję za komentarz, i że czytasz.

I mnie się ogromnie podoba Spokojnie i nastrojowo, ale pod powierzchnią tłoczą się ławice znaczeń. I za to lubię Twoje wiersze

Dobry tytuł, fajny cytat i udana treść. Rozlałaś się słowami jak długa fala, bo choć ograniczona ilością słow to myśli po horyzont, a domysłów jeszcze wiecej. Bardzo udany.

I ja dołączam z podobaniem Pozdrawiam

Kamyczku,
IntroWerko,
Szatynko,
Ajw,
Antku,
Ulu,
Hallamie,

dziękuję Wam serdecznie za pozytywny odbiór. Tym bardziej mnie cieszy, że, jak wspomniałam w "od autora", to mój pierwszy tekst od długiego czasu przerwy. Dziękuję, że czytacie!