Witaj Kasiu, swoją drogą moja imienniczko

Przyjmę rolę tej złej cioci, która mówi co jest źle i trochę pomarudzę. Intencję mam jednak dobre

Dla mnie temu, co napisałaś daleko jeszcze do wiersza. Jest to raczej jakaś myśl, dla samej siebie, dosyć banalna zresztą. Niejednokrotnie i do znudzenia już powtarzałam debiutującym na pp, że z miłością w poezji to wcale nie jest taka prosta sprawa. Nie można wszystkiego wywalić jak kawy na ławę, bo to nie przejdzie, nie wzbudzi emocji, a już na pewno tych pozytywnych. Nie chcę się wymądrzać, każdy jakoś zaczynał, ja również, zresztą może nawet podobnie. Poza tym uważa, że nadal jestem na początku drogi. Nie kasuję swoich teksów, są do wglądu nawet te najstarsze, więc można zajrzeć i nieco się pośmiać
Rozumiem, że chciałaś tutaj zawrzeć dużo bólu i frustracji, ale w ten sposób nie przekażesz ich innym. Zbyt to wszystko, wybacz za słowo, łopatologicznie wyłożone.


To jest wręcz masło maślane.

Nie będę wyszczególniać i nanosić poprawek, bo na razie nie ma na co.
Moja rada jest taka, byś dużo czytała, różnorakiej poezji i prozy. To jest niezbędne, by wyrobić sobie pewien warsztat, okiełznać słowo i otworzyć umysł. Nie da się pisać czegokolwiek, mając ograniczony zasób słów. Nie twierdzę, że Ty taki masz, ale może po prostu nie potrafisz jeszcze do końca korzystać z własnych możliwości. Z pewnością posiadasz wrażliwość. Uważam, że każdy, kto zabiera się za pisanie poezji powinien ją mieć, to podstawa, fundament, który jednak nie wystarczy do tego, by pisać dobrze. Trzeba ćwiczyć, szukać i odnajdywać to, co w nas siedzi. Nie poprzestawać na banałach, nie łykać pustych pochwał i nie oburzać się na krytykę. Odnaleźć i wciąż szukać własnego stylu i coraz to nowych inspiracji. To moja rada na sam początek, nie wiem, czy już teraz się z nią zgodzisz, ale jeśli będziesz kontynuować swoją drogę z poezją sądzę, że kiedyś na pewno tak.
Tymczasem, żeby już nie przynudzać podeślę Ci tylko jeszcze przydatne linki, gdzie nasi koledzy po fachu, mają nieco więcej do powiedzenia na temat tego, jak pisać dobre wiersze. Sama wybierz, co dla Ciebie okaże się przydatne

http://www.portal-pisarski.pl/forum/temat/1160/debiut-na-pp-poezja-co-warto-wiedziec-zanim-opublikujesz-wiersz

http://www.portal-pisarski.pl/forum/temat/269/leszek-zulinski-dekalog-dobrego-wiersza/strona:1

Pozdrawiam!

Kpiarze .
Pierwsza miłość, druga i każda, zostawia nie do końca zagojone rany, zostawia na "nigdy".
W tym wierszu "krew" paruje uczuciem.
I czuć ten zapach.
A dla zapachu niektórzy mogą zabić.
Jest piękny, nie tylko z powodu świeżości, piękny z powodu odkrytej prawdziwości - bólu.
Autorko, będzie częsty, ale to może. Życzę jak najmniej, bólu , byle nie całkiem nic .