Piękny lajcik w dobrym wykonaniu. Jak do każdej niemal prozy (z małym wyjątkiem) należy podchodzić z dystansem, nienasrożonym i otwartym na widzenie świata innymi oczami. Bez tego ten kawałek można uznać straconym.


wienczyslawie drogi,

Jest temat, jest i wykonanie. Słodka humoreska o życiu lekarzy, którą łyka się swobodnie, niczym film Czy leci z nami pilot (oraz Czy leci z nami pilot 2).

Wszyscy są wariatami, nie ma dwóch zdań. Bo każda dżungla jest inna i trudno znać się na wszystkim i być jedyniemającąrację wyrocznią. Tak nie ma. O czym warto wiedzieć i z czego warto zdawać sobie sprawę.


Pozdrawiam,


DoCo

Niestety, Wieniu, to nie jest dobre, zupełnie mnie nie wzięło
Całość niewysilona w negatywnym tego słowa znaczeniu.
Mam wrażenie, że może to uchodzić jeno za wprawkę do czegoś, co warto byłoby mocniej wypasić, rozbujać i walnąć na koniec po kozacku.
Treściowo nijak, nie ma napięcia, które czułem w innych twoich pracach - tam wiedziałem, że wszystko jest zbite jak pocisk, a końcówka nie zawiedzie.
Świetnie operowałeś absurdem, tu tego nie ma.
Przyzwyczaiłeś mnie do tekstów wyższych lotów, gdzie była gra słowna, pewna ilość oblechy, ale tak, by śmiech stał się naturalną reakcją.
Teraz jest płasko i nieciekawie.
Nie wiem, czy jako skecz kabaretowy by to kogoś śmieszyło.
Tu ani środka, ani pointy.
Brzmi to wszystko jakoś nieporadnie, a humor jawi się jako coś mocno naciągniętego, co razi sztucznością, totalnie brak lekkości i finezji, a to źle, oj, źle...
Bywało lepiej, stary, ale tym razem jestem na "nie".

Do miłego

Ostry dyżur

W tym wszystkim chyba najbardziej brakuje mi puenty. Koniec następuje jakoś tak bez powodu i odnoszę wrażenie, że nie wszystko zostało powiedziane. To trochę tak, jakby opowiadać żart, w którym zbyt słabo zaznacza się kontekst. W twoim tekście może i jest pewien kontekst żartu, ale ja go jakoś nie dostrzegam, choć nigdy spostrzegawczy nie byłem, więc może i dlatego

Mam mieszane uczucia, bo z jednej strony zacząłeś świetnie i już ostrzyłem sobie kły, ale końcówka chyba nie wypaliła. A przynajmniej nie u mnie.

Tym razem fifty fifty. Trochę tak, trochę nie.

Pozdrawiam
Quentin