Rozdział 2 - Nietykalni - Madzikuss
Proza » Inne » Rozdział 2 - Nietykalni
A A A

Otaczają mnie cztery ciemne i zniszczone ściany. Mam pieniądze na remont, ale po co mi on? W takim stanie dom odzwierciedla moje wnętrze. Nie wyobrażam go sobie wypełnionego śmiechem, pięknymi marzeniami i miłością. 

To niemożliwe. 

Nie mam siły na marzenia. Może kiedyś była we mnie odrobina nadziei, lecz teraz czuję się pusta, niczym pomieszczenie, w którym się znajduje. Oprócz łóżka, na którym leżę, mój pokój wyposażony jest w biurko i półki zapełnione po brzegi książkami.

One pozwalają mi zapomnieć. 

Choć przez chwilę mogę stać się kimś innym, normalnym, bardziej ludzkim. Dzięki nim potrafię żyć cudzym życiem. 

Puk puk. 

Pukanie do drzwi? Wydaje mi się... od dawna nikt mnie nie odwiedził. Jednak dźwięk nasila się. Może to listonosz? Musi być naprawdę odważny, skoro przyszedł do domu Nietykalniej.

Postanawiam jednak otworzyć drzwi. 

Nie spodziewałam się, że zamiast listonosza, do moich drzwi zapuka mała, niebieskooka blondynka. Życie zadziwia. Czuję się niezręcznie, więc co ona musi czuć? Dlaczego w ogóle tu przyszła? Kim jest? Tyle pytań, a tak mało odwagi, by wypowiedzieć je na głos. 

Widzę, że dziewczynka też nie umie rozpocząć rozmowy. Po chwili decyduje się na pierwszy krok. Słyszę jej delikatny, spięty, nieco przestraszony głos:

- Cześć... jestem Amelka. A ty jak masz na imię ?

Och. Tego się nie spodziewałam. Przedstawiła mi się. Tak po prostu! Mimo wszystko wygląda na przestraszoną, a to naprawdę boli. Czuję się potworem, straszącym dzieci po zmroku. 

- Mam na imię Lena. Co tu robisz?

Nie będę się bawiła. Może i to było niemiłe, ale nie mam czasu na znajomości, które i tak nie przetrwają. 

Nikt ze mną nie wytrzyma.

Mała jednak nie wydaje się poruszona i nieśmiało kontynuuje:

- Przepraszam, że tak nagle, ale tylko dziś mogłam wyjść. Mam nadzieję, że nie przeszkadzam? 

To żart? Przeszkadzać? W gapieniu się w ścianę? Zresztą... nie odpowiedziała. 

- Nie, ale czemu tu jesteś?

Chyba zaczyna tracić resztki pewności siebie. Nie dziwię jej się. Mimo wszystko zaspokaja moją ciekawość:

- Bardzo chciałam cię poznać, jednak nie mogłam wyjść nawet na chwilę. Dopiero dziś udało mi się uciec.

- Dlaczego chciałaś mnie poznać? Nie kojarzę cię...

To fakt. Nigdy wcześniej jej nie widziałam, a ona jak gdyby nigdy nic staje przed moimi drzwiami. Dziwne. 

Chwila! Stoi przed moimi drzwiami! Chyba powinnam to zmienić.

- Może wytłumaczysz mi to w środku? Tu jest trochę zimno.

Na jej twarzy maluje się wyraźnie dostrzegalna ulga. Musiała czuć się naprawdę niepewnie. 

Wchodzę za nią do domu, czując, że rozpoczynam nowy, ciekawszy rozdział życia.

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
Madzikuss · dnia 07.01.2016 14:05 · Czytań: 523 · Średnia ocena: 0 · Komentarzy: 2
Komentarze
Druus dnia 07.01.2016 19:19
Rozumiem, że wrzuciłaś kilka rozdziałów za jednym podejściem? Jeśli tak, to nie będę się za bardzo rozpisywał, bo już trochę znasz moje zdanie. Chociaż tutaj widać, że musisz popracować nad ciekawszymi opisami miejsc, w których przebywa bohaterka. I znowu krótko, może łącz rozdziały, nie wiem, ja wolę dłuższe kawałki.

Pozdrawiam
retro dnia 15.01.2016 12:38
Namawiam do pisania dłuższych rozdziałów. Pomysł jest a to pierwszy i najważniejszy krok, potem rozwijać.
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Jacek Londyn
07/02/2025 19:10
I niech tak pozostanie. To była odpowiedź na komentarz.… »
Florian Konrad
07/02/2025 12:54
Dziękuję za komentarze. Wiersze króciuśkie mi "się nie… »
Florian Konrad
07/02/2025 12:49
Dziękuję Wam za czytanie i komentarze. Nie, to w żadnej… »
domofon
05/02/2025 08:55
ajw – ja tak mam ze swoim kotem. :) »
Dar
05/02/2025 07:12
Miłość w czasach internetu »
wolnyduch
04/02/2025 22:01
Życiowy obrazek... Jak dla mnie najbardziej poetycki… »
wolnyduch
04/02/2025 21:56
Jak dla mnie to miniatura, msz napisać dobrą miniaturę wcale… »
wolnyduch
04/02/2025 21:40
Dzięki za czytanie gitesiku Tak, masz rację, że trup… »
wolnyduch
04/02/2025 21:37
Jak dla mnie to wiersz ironiczny, tak go odbieram, ale może… »
wolnyduch
04/02/2025 21:27
Ciekawie na temat sensu tworzenia. Sądzę, ze każdy piszący… »
domofon
04/02/2025 21:20
Nie pomogę, ale dzięki za wizytę. :) »
Bishop LML
04/02/2025 20:45
Pięknie opisana namiętność :). »
Bishop LML
04/02/2025 20:43
Bardzo dziękuję za to słowa »
gaga26111
04/02/2025 16:44
Połknęłam kilka ostatnich wierszy na raz. Malowniczo… »
gaga26111
04/02/2025 16:40
Hej ajw. Racja już radko piszę i tu bywam. Cieszę się mimo… »
ShoutBox
  • Szymon K
  • 30/01/2025 06:22
  • Dlaczego zniknęły moje linki do ksiażki?
  • Wiktor Orzel
  • 02/01/2025 11:06
  • Wszystkiego dobrego wszystkim!
  • Janusz Rosek
  • 31/12/2024 19:52
  • Udanego Sylwestra i szczęśliwego Nowego Roku 2025
  • Zbigniew Szczypek
  • 30/12/2024 22:28
  • Iwonko - dziękując za życzenia - kocham zdrowie i spokój oraz miłość, pełną świąt! A Tobie Iwonko i wszystkim na PP życzę Szczęśliwego Nowego Roku, by każdy dzień był święty/świętem
  • ajw
  • 22/12/2024 11:13
  • Kochani, zdrowych, spokojnych i pełnych miłości świąt!
  • Berele
  • 16/11/2024 11:56
  • Siema. Znalazłem strasznie fajną poetkę: [link] Co o niej sądzicie?
  • ajw
  • 01/11/2024 19:19
  • Miło Ciebie znów widzieć :)
  • Kushi
  • 31/10/2024 20:28
  • Lata mijają, a do tego miejsca ciągnie, aby wrócić chociaż na chwilę... może i wena wróci... dobrego wieczorku wszystkim zaczytanym :):)
  • Szymon K
  • 31/10/2024 06:56
  • Dziękuję, za zakwalifikowanie, moich szant ma komkurs. Może ktoś jeszcze się skusi, i coś napiszę.
  • Szymon K
  • 30/10/2024 12:35
  • Napisałem, szanty na konkurs, ale chciałem, jeszcze coś dodać. Można tak?
Ostatnio widziani
Gości online:27
Najnowszy:Maksimus