ilu to bohaterów w tych latach mieliśmy
kiedy salwy uśmiechów ludziom posyłali
wiosną latem i zimą i w szeleście liści
którzy pod cokołami przeszłość zamiatali

dwanaście stało armat na rozkaz marszałka
i pluton honorowy od ślepych wystrzałów
w mundurach kantowanych a u boku pałka
biała jak syberyjskiej mroźnej pory nałóg

aż tylu apostołów rozproszonych w światy
by policzyli wszystkie dni w cyklu miesięcznym
więc dzieląc czas przez cztery jeden jest garbaty
lecz trudno sprecyzować przestępny przestępczy

bo też tam pomieszkiwał i nadal w Jakucji
gdzie ciągle chce rozpalić domowe ognisko
przed Bożym Narodzeniem z pamięci o kutii
i pozostałych daniach by wspominać wszystko

czego w tobołku brakło kawioru jesiotra
kijanek z brzegu Niemna worka jutowego
paska i futerałów w których brzytew o strach
i ciągu dat nieważnych : dlaczego, dlaczego?