Wiktorio, serdecznie dziękuję Ci za ślad Uwagi przyjmuję z pokorą. Cóż, pisząc liczę się z tym, że nie zawsze będzie to odebrane tak jakbym chciała, co oczywiście jest wskazówką na przyszłość. Nie do końca chciałam ująć w tym wierszu to, o czym napisałaś. To miał być raczej pewien kadr, nieco mglisto zarysowany i bez żadnych konkretów. Nie widzę tutaj posypywania ran solą i użalania się nad sobą i szczerze dziwi mnie taki odczyt, ale widocznie coś musi w tym być. Wielokropek nie jest zakazanym znakiem interpunkcyjnym, ale zdaje mi się, że w poezji jest on trochę odbierany jako persona non grata, pewnie przez to, że często zostaje nadużywany, ale to nie znaczy, że mamy go nie używać. Jest stosowany i nie widzę powodu, by na siłę go unikać. Uważam, że tu akurat powinien się znaleźć, po prostu.

Przyjmuję natomiast Twoją propozycję i "tu" zamieniam na "tam"

No i oczywiście cieszę się, że pomimo braku sympatii do tego tekstu, coś Ci się jednak podoba, niech będą to choćby tylko dwa wersy, a jednak dla mnie to ważne.
Oczywiście nie mam poczucia, że pisząc komentarz miałaś złe intencje, wręcz przeciwnie, ujawniłaś swoje zdanie i ja się bardzo cieszę, bo to zawsze jakaś lekcja.

Ophelio, cyklu o podróżach absolutnie jeszcze nie zamykam, ten wiersz jest po prostu pewną pauzą, a wędrować jeszcze długo nie przestanę
Szkoda, że widocznie czegoś zabrakło temu wierszowi, by przechodzenie z wersu do wersu było bardziej spójne. Być może problem leży w tym, że jest on rzeczywiście bardzo hermetyczny i właściwie powinno się go łączyć z obrazami. Czasami to, co autorowi wydaje się oczywiste, w rzeczywistości jest schowane znacznie głębiej niż myśli.
Miło jednak, że coś Ci się spodobało, nawet jeśli to tylko odłamek całości to i tak cieszy

Dziękuję Wam dziewczyny za szczerą opinię, dzięki niej mogłam spojrzeć na ten "wypiek" nieco z boku. Wyciągam wnioski na przyszłość i to jest dla mnie bezcenne.

Ślę uśmiech!

Witkorio, ja też mam podobne przeczucia, gdy zostawiam komuś komentarz, który nie do końca może mu się spodobać. Jednak przecież z drugiej strony, ten kto publikuje musi liczyć się z różnymi zdaniami na temat swoich "dzieł". Jeśli sądzi, że będzie tylko głaskany po głowie i obrzucany komplementami, przyjmując wyłącznie pochlebne opinie, to znaczy, że nie dosrósł do pewnych kwestii i zaprzepaszcza wyjątkową szansę na to, by spojrzeć na własną twórczość z boku, nabierając do niej dystansu.
Dlatego dyskusja - owszem, ale konstruktywna i merytoryczna. Niestety często można spotkać (szczególnie w internecie, kiedy tak naprawdę zasłaniamy się anonimowością) zupełnie niezrozumiałe skakanie sobie do gardeł i obrzucanie błotem tylko dlatego, że ktoś ma po prostu inne spojrzenie na pewne kwestie. To nie dla mnie.
Cieszą mnie szczere komentarze i tylko takie właściwie mają jakąś wartość. Twój był szczery, powiedziałaś zaróno o tym, co Ci się nie podoba, ale pocieszyłaś mnie też tym, że znalazło się jednak coś ciekawego

Obiecuję przemyśleć kwestię z wielokropkiem, bo nie można odmówić Ci racji, że może nadawać frazie pewnego nadmuchania.

Pozdrawiam Cię serdecznie i dziękuję za cenne uwagi

Apisie, chciałabym Ci podziękować równie zgrabnie, ale pewnie by mi to nie wyszło

Wiedz jednak, że bardzo cieszę się z Twojej wizyty.

Pozdrawiam z nadzieją na słońce

Esere, cieszę się, że zajrzałaś do mnie z dobrym słowem Jeśli ten wiersz trafił do Ciebie w jakikolwiek sposób, to bardzo mi miło, bo przecież o to w poezji chodzi, by dała się odczuć.


Z przyjemnością zapraszam Cię więc pod moje próby mierzenia się z prozą

Pozdrawiam ciepło!

Michale, cieszę się, że zajrzałeś, tym bardziej, że wiersz już dawno zszedł z półki Myślę, że odbierasz go właśnie w taki sposób w jaki chciałam, by został odebrany. Bo nie ma on konkretnego przesłania, o które można byłoby zahaczyć i zinterpretować, to raczej próba wywołania w czytelniku pewnego obrazu, mniej lub bardziej udana. Być może nie do końca przemyślana, ale często wiersze to stan umysłu i ducha i jeśli autor sam jest akurat mało spójny to jego twór nie może wyjść inny, prawda?


Ja mam nader często

Pozdrawiam Cię serdecznie i dziękuję za wszystkie słowa pod adresem wiersza

Przeczytałam i zobaczyłam przed oczami obraz ze swiatłem wnikającym do pomieszczenia smugami, w których tańczy kurz.. ładny kawałek.

Faith, oj to niedobrze, że "Mało Cię ostatnio nawet dla samej siebie Dbaj o siebie, bo jesteś potrzebna wielu ludziom. Pomyśl o tym. Oj, pewnie bez przerwy o tym myślisz. Ja pogrzebię w Twoich archiwach. I poczekam cierpliwie, aż faith ddech. Dobranoc.