Pan krytyczny aż się boję komentarz pisać Świetny tekst. Czuć złość w słowach gdy to się czyta. Nawet jak się kocha ten szit i akceptuje się po prostu coś na co się ma raczej mały wpływ jako jednostka to twoje słowa są taką lekką dzazgą i budzą mały wkurw.
"tkwijcie radośnie w kurwatorium ciemnoty."
Prawie się poplakalam że śmiechu bo sama czasem mam podobne myśli i teksty. Np ćwicze jestem dość mocno rozciągnięta i gdy widzę jak ludzie się obijaja siedzą codziennie w maku myślę czasem " paście brzuchy samiry" to okrutne
W 3 i 4 strofie masz aż 4 razy słowo "swiat" może coś z częścią zrób zamień usuń?
Tryb rozkazujacy + sarkastyczny wydźwięk. Jest moc.

Lekko wytraca mnie przejscie z przedostatniej do ostatniej strofy. na końcu przedostatniej pytanie a potem początek ostatniej- znowu atak rozkaz i pytania. Ps. Nie pasuje lepiej liczba mn? Poczekajcie? Patrząc na całość tekstu...
Chyba ze to już apel do jednostki żeby coś właśnie zmienic.
"dla wszystkich co nie umieją ani się łasić," - zabrakło przecinka przed "co"
a w 2 ostatnich wersach tekstu chyba nie jest on potrzebny przy tym "czy" (z resztą jakoś dziwnie te 2 wersy brzmią)
Przyszło mi do głowy przemeblowanie
Ale ja się mogę nie znac - wiem że nic nie wiem

Świat to akwizycja, wciskanie śmieci za grosze,
budzenie litości kilometrażem i szczuciem psów.
Poczekaj na ścięcie, kiedy opadnie katu kaptur
i zakryje pole widzenia. Niech czas się wlecze.

Może by znaleźć gdzieś w świecie swój Walden?
Lepiej patrzeć na walkę mrówek niż wyścig knurów.
Pytać zawsze - dokąd, dokąd - do cholery zmierzasz,
czy wprost w nieistnienie i zachwianie równowagi?


Pozdrawiam