A w której byłeś klasie, gdy napisałeś ten wiersz?
Przeczytałam poprzednie i widzę, że cały czas krążysz wokół tematu miłości.
To zrozumiałe w młodym wieku, ale dobrze jest także wiedzieć, że to najtrudniejszy temat, gdyż poruszano go już tyle razy i na tyle sposobów, że trudno wymyślić coś nowego, świeżego i oryginalnego. Natomiast bardzo łatwo wpaść w banał - zwłaszcza początkującym, którzy uważają, że pisanie sercem wystarczy za warsztat pisarski.
Otóż nie wystarczy. Bo tworzenie to nauka i praca. I wiedza.

W swoim wierszu posłużyłeś się zbyt ogranymi rekwizytami - sercem, które powtarzasz zbyt wiele razy, księżycem, gwiazdami, smutkiem - przez co nie jest on ani odkrywczy, ani nie zmusza do myślenia, gdyż po prostu poszedłeś w dosłowność, a klimat w poezji uzyskuje się w dużej mierze przez niedopowiedzenia, grając na wyobraźni czytelnika.
Masz też błędy:

- naprawdę -

I niepotrzebnie używasz wielkich liter w zaimkach osobowych - wiersze to nie listy.
Przy okazji - zwracaj uwagę w następnych wierszach na zaimki i powtórzenia.

Miłego

Szymborska Wisława długo tłukła kicz, a jej mąż którego nikt nie będzie pamiętać lektury jej podtykał, by czytała i poprawiała warsztat. Ale i tak, gdyby nie Nobel, to by pies z kulawą nogą o niej nie słyszał - poza tym forum i jakąś wąską grupką ludzi na całym świecie. No! Z paroma innymi nazwiskami, które każdy z was zna jeszcze gorzej było. Zaś Mickiewicz mimo wyjątkowego fachu w pazurach nic nie miał z tego, tylko wydawcy na nim żerowali. Życie. Z malarzami jest jeszcze gorzej. Niektórzy z tych, których obrazy dziś chodzą w dziesiątkach milionów usd, z głodu i wycieńczenia zdychali. I nikomu do głowy nie przyszło, ile będą płacić za "Słoneczniki" i inne bohomazy. Trochę chłopak za młody jest, żeby takie pomyje lać na niego. Tak całościowo spojrzałem na komentarze w jego ogródku. Chceta mu wybić z głowy pisanie? Pisz Michael! Coraz lepsze będą twoje kawałki, pod warunkiem, że nie zaniechasz. To tak samo jak z każdą inną robotą. Trzeba się namordować, żeby błyszczeć.

Michael! Nie broń swoich tekstów. Czas przyjdzie, będą same się bronić. Reymont mawiał, że siłę człowieka mierzy się ilością jego nieprzyjaciół. To się niekoniecznie musi do pisarzy, czy poetów odnosić, ale w dzisiejszych czasach często się odnosi. Dlatego, że pisanie obnaża wnętrze autora, które jednym się podoba, a drugim nie. Poza tym dzisiaj wszyscy piszą, bo każdy chce dostać Nobla. Tylko że problem jest taki, że Nobla się po 50 latach tworzenia dostaje, a mało kto wytrzyma tyle lat pisać i znosić brak zainteresowania, krytykę itd. Nie obraź się, ale te szkolne nagrody są dla obcych gówno warte. Dla mnie też. Ale ty jesteś inteligentny i umiesz pisać. Tyle że na aplauz musisz jeszcze poczekać. Ja czekam dłużej od Ciebie, a mam o sobie jeszcze wyższe mniemanie, niż Ty o sobie. Po prostu musisz dużo pisać. I jeszcze jedna rzecz: co znasz Reymonta prócz chłopów? Przez całe życie tylko jedną książkę napisał? Zapytaj tysiąc ludzi na ulicy: co znają Reymonta, prócz borynowych zmagań? A potem pomyśl czy Reymont całe życie pisał chłopów, bo wiedział, że za to Nobla otrzyma? I nic prócz tego nie wymyślił więcej?
Twoje zdanie na temat własnej twórczości nie ma żadnego znaczenia dla nikogo więcej, prócz Ciebie samego. Takie życie. Stań pod pręgierzem i cierp jak Werter młody i pisz w cierpieniu - wtedy najlepsze rzeczy się lęgną. Rozbierasz się do naga przed ludźmi i chcesz się każdemu podobać? Tak właśnie jest. Po tym jak piszesz i co piszesz widać Cię nagim. Jedni widzą mniej, drudzy więcej. Ale musisz to wiedzieć, że się przed ludźmi rozbierasz i pokazujesz wszystko, co w Tobie jest. Doda się rozbiera, a wielu pisze, że ich kobita jakby tak wyglądała, to oni by się pocięli. Chyba te swoje cuda trzymają w piwnicach.




A i jeszcze te emotikony, czy jak im tam, to ja bym zlikwidował na Twoim miejscu. Wiele jest ludzi, co te słoneczka na nich wywierają silne działanie. Ja mam je w dupie, ale mówię Ci wielu ludzi je widzi inaczej niż Ty.