Jak już kogoś znajdę,
(te wszystkie wiersze nie napiszą się przecież same)
znów będę miał szesnaście lat,
tętniący,
właśnie się przyznałem.
 
Tym razem niech to nie będzie zbytni wariat,
może jego imię przejdzie mi przez gardło.
 
Obrosnę w pióra – on mnie roztopi głosem,
który do niego nie pasuje tak,
jak gdy za długo patrzy się w ogień, wtedy oczy.
 
Ostrzę ręce na specjalną okazję,
z lotu ptaka wyglądam najwspanialej.