Siedzę na łóżku i myślę dlaczego moje życie jest takie beznadziejnie. Czemu nie mam przyjaciół, chłopaka, dobrych ocen?
Nagle wchodzi mama i siada koło mnie na łóżku, wyciera mi łzy (chociaż nie pamiętam żebym płakała), mówi mi że może gdybym się bardziej postarała miałabym chłopaka i przyjaciół. Ale właśnie że gdybym się nie starała to bym nad tym nie myślałam i nie płakała, bo już straciłam  nadzieje na poprawę i to gdybym...