Jesteśmy zbyt dojrzali 

żeby usiąść w piaskownicy

zakopanych marzeń 

Już nie dla nas

łopatka grabki wiaderko

babranie we własnych słabościach 

nas błoto już nie bawi

Niepewnie siadamy na karuzeli 

los kręci korowym kołem fortuny

gdy za bardzo przyspieszy 

zaciskamy zęby

aż robi się niedobrze

Coraz wyżej wzbijamy się 

na huśtawkach nastroju 

chcemy odbić się i wyskoczyć 

ale odwaga już nie ta co kiedyś

Mamy ochotę poobcować 

ze zjeżdżalnią w kształcie 

różowego słonia

to co kiedyś trwało

teraz szybko przemija

góra jest przy dole

Chybotki testują 

czyj bagaż doświadczeń

więcej waży

w tej kwestii

prawa fizyki oszukują 

jesteśmy sobie równi

Gdzieś w międzyczasie

bawimy się w berka

nie wiadomo kto goni

a kto nie chce być złapany

ważne że znów się śmiejmy

Ciuciubabką jest każdy

chociaż nikt nie ma 

zawiązanej opaski na oczy

dłonie szukają kolejnej ofiary

słychać dorosły pisk 

Możemy zaklinać czas

dziećmi już nie będziemy 

straciliśmy infantylność 

bezinteresowny uśmiech

Plac zabaw opustoszał

wiatr trzęsie koroną drzewa

spadają gałęzie

już nie są takie elastyczne jak kiedyś

uważaj by drzazga nie wpadła do oka