Najbardziej smakowita jest pierwsza, ale czemu służą te inwersje? Nie lepiej by było:



czy nawet 'moja poziomko'???
Ja się co prawda na haiku nie znam, ale bardziej po polskiemu..
Uwielbiam poziomki. Pozdrawiam

Ja zabawny ;(? hannacze, litości ;(
Dobra, nieraz się zdarza ale to każdemu .
A23 .
Haiku jest niezwykłe same w sobie i spada samo, prosto w ramiona .
I jest tak wielowarstwowe, potrafi być, jak dźwięk znany a nieznany, który budzi w środku coś "nie wiadomo co", bo pod "siódmą duszy skórą" jakby . Bywa prosty też, prostotą tak oślepiającą że widzimy, jak ślepi bywamy. Oby nie "jesteśmy" .
Pozdrowienia dla hanna i A23. Luźne skojarzenie: jeszcze trochę i zacznę "morsem" pisać , jak za czasów J23 .

Aronio, rozchwytujesz mnie? Mam się bać ? Nie boję się . Wierzysz ?
Twoich haiku wszystkich jeszcze nie przeczytałem. Zostawiam na czas dzienny, bo ciemność łapie za dziwne części, nie ciała .
Dobranoc A23/J23 .

Dziękuję wodniczko .
Haiku to jedyne co sobie zostawiłem z "niby poezji", inaczej tego co na tym "polu"zasiałem nie da się nazwać . Wybrałem "ostatecznie" prozę i "męczę", chociaż z przyjemnością i przerwami na oddech . Oczywiście, jestem w ogonie peletonu ale może się uda przepchnąć o kilka miejsc i lepiej wyglądać . Haiku ma w sobie niezwykłość, tak jak ujęłaś, krótkość/wymowność, ale wymowność wielowymowną . Spróbuj, jak nie próbowałaś . Pozdrawiam poetkę.

Nocne witam margaretkę . Kwiat zimą, piszący, oniemieć można . Do tego z okiem snajpera, wypatrzyła i trafiła .
Tak, wiem, to jakieś mini haiku, wersy całkowicie okrojone . Ale zazębiły się, hm, jak w pocałunku . Margaretko, przyznaję, "Listonosz" tez mi się podoba . Czyli podoba się nam . I właściwie masz rację, miniatura. Wystarczy potraktować tytuł nie jak tytuł, a odpowiedź na pytanie "kto tam?" i c.d. wyjaśnia co stało się, i że listonosz to nie listonosz, i co przyniósł. Ech, no thiller prawie , najkrótszy na świecie . Ale nie wiedziałem, że mam taki czarny humor . Dzięki, człowiek się/siebie poznaje i poznaje, wciąż . Pozdrawiam .

Ależ spostrzegawczość .
Tak, nic więcej nie dodam.
Nie, samo się dodaje, czyli .
Ajw, jesteś niespodzianką. Tutaj . O tej "porze" od 16 do 18, początek u obu to 20 , tyle czasu i w końcu "nauczycielka" sprawdziła .
Tak, poprawione wg mistrzyni zmysłosłów .
Podziękowanie za tą spostrzegawczość, słowem i proszę (po proszę "materialne" podziękowanie, "koperta" a w niej wielokwiatek z abecadła, i żyje, wychyla się, na dłoń ajw wędruje drżąc i barwy płatków zmieniając ... ).
Pozdrawiam.

Witaj retro.
No, nie wiem co się dzieje , nagle dwoje czytelników .
I "zabrałaś" coś dla siebie , dobrze, piszę się zawsze dla kogoś, w jasności lub ciemności . No tak, inaczej . Dla adresata znanego lub nieznanego . I zdradzę tajemnicę, więcej dla nieznanego . Wszyscy tak? No tak .
Prawdziwe haiku słowem jak mieczem przeszywa, i nie wiesz co się stało. A że jest japońskie, nie wiesz czy to autor seppuku i to jego śmierć Cię tak..., czy to Ciebie on, przez serce i inne cząstki atomów cielesnych niewidocznym a bolesnym ostrzem .
Jeżeli kiedyś walczyłaś, tak aż na skraj życia i nie jest tu konieczna walka cielesna, to wiedz że pewną chwilę z pewnych przyczyn tak by było blisko Japonii, próbowałem oddać w "Bez tytułu".
W przyszłości jeszcze spróbuję, może, bo powyżej, własna uwaga: to niby coś - a nic.
Jednak cieszę się, bez tupania , że jakieś małe "coś z cosiów", w jakiejś chwili, jej fragmencie, zostało przy Tobie.
I dziękuję za niespodziankę .
Idę, bo pierś nieposłuszna, do przodu pcha się , wypinaczka.
Pozdrawiam i i życzę: szczęścia i słów w sercu, dłoniach i powyżej , które szczęście jak ognisko będą rozpalać wciąż lub raz po raz , w Tobie i Twych czytelnikach .

też poziomki sprawdzam co chwilę.