Piękny wiersz, wpisujący się w nurt quasireligijnego kultu sztuki i artystów. Jeśli metafizyka - to tylko tak! Twoje tłumaczenie jak zawsze doskonałe.

Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję, introwerko.
Ten wiersz przetłumaczyłam jakiś czas temu. Sama nie wiem, czy to dobry przekład (rytmicznie), jakieś wątpliwości mną targają.

Pozdrawiam Cię serdecznie



Miło mi, Nalko. Cieszy Twoja obecność.

Z serdecznym pozdrowieniem

Witaj, Mike, i wracaj, wracaj, zawsze miło Cię widzieć.
Dzięki bardzo.

Piękny wiersz z równie pięknym Twoim tłumaczeniem, brawo, Lilu. Podoba mi się. bardzo.
W jednym z komentarzy pod tłumaczeniem piszesz:
Widzę, że piąty i szósty wers jest już wyrównany do 7 sylab i wiersz ładnie płynie. A co powiedziałabyś na wyrównanie ostatniego? - "Ave Maryja" - szep­czę".
Ale to tylko taka luźna sugestia i oczywiście nie musisz niczego zmieniać.

Pokusiłam się o jeszcze inne czytanie, tym razem wg metrum 7/6/7/6 - mam nadzieję, że mi wybaczysz moją próbę, i z góry przepraszam za off top.

Zimno dokucza rękom.
Spokojny mroźny dzień.
Wszystkie głosy i dźwięki
ukrył styczniowy cień.

W kominku tlą się drewna,
lecz ciepła nie chcą dać.
A w duszy tej od teraz
śnieżyce będą grać.

Wiatr w przewodach zmarzniętych
nokturnem bawi się.
Dokąd ta dusza leci
siwy mnich tylko wie.

Dłonie skostniały z zimna.
Palę jedną ze świec.
„Brawo, - krzyczę, - Marina!”
„Ave…” - przechodzę w szept.


Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo mi się, Lilu.

Nie proponuję radykalnych zmian, bo moim zdaniem jest ładnie. Tu bymsię wyzbyła rymu dokładnego:



Tlą się drewna w kominku,
lecz ciepła dają mało.
...

i tak ładnie zabrzmi rym mało/grają.

i rzeczywiście wyrównałabym ostatni wers:

"Ave Maryja"

Ale i tak jest cudniście. Buziaki,

z.