Witaj Paulino,

to taki tekścik liścik, z którego pewnie i adresat nie byłby zadowolony z uwagi na jego treść, choć może doceniłby, że dla niego napisany. Czytelnik to jednak bardziej wybredna bestia, a pożegnania, porzucenia i złamane serduszka to od wieków eksploatowany temat przez wielu i bardzo trudno jest pisać o tym na nowo, tak by bestię nakarmić, aby poczuła się zadowolona Rozumiem rozterki podmiotu lirycznego, nawet bardzo, ale to nie czyni z tekstu wiersza. Napisałaś o temacie starym jak świat w sposób, jaki napisałoby miliony innych ludzi, stąd tekst jest niczym wyjątkowym.

Zachęcam do zapoznania się z wątkami dla początkujących, znajdziesz jej w panelu po prawej stronie. Radzę też dużo czytać, tak prozy, jak poezji, bo to pomaga we własnym wierszotworzeniu.

Pozdrowienia.

to raczej forma listu miłosnego zrezygnowałabym z tak wielu zaimków osobowych, a poza tym nieco inaczej zapisałabym niektóre wersy, choćby to:

głucha cisza przeszywa uszy,
nieprzenikniona ciemność razi oczy jak piorun.