Czy istność światów jest prawdziwsza od istności życia?

Ja choć patrzę jakby ze zwątpieniem poprzez palce na ten świat, który przed mym wzrokiem skwierczy życiem to jednak wiem że:

To co żyje przeznaczeniem śmierci będzie, kiedy swą powinność pozna, a to co za martwe uznano to zmartwychwstanie w trzeci dzień sądu, aby ujrzeć swą śmierć ostatni raz.

Siedem światów i jedno słońce ujrzałem przed oczyma, a kiedy stał nade mną ofiarny Pan to wtedy me serce boleści zaznało i w chwale umarłem patrząc na niego ostatni raz. W oczach ciemności skradały się pochłaniając ten obraz, mrok tych ciał i światła blakły nikły niczym agonii dreszcze, które swe orszaki drgań po ciele zdobiły. A myśli poniekąd skomlały niczym umierające niemowlę w łonie swej matki, łonie niczym ciele jej macochy, bowiem otchłanie ciemność skazały je tam na śmierci cierpienie i wieczne milczenie... I jak, że wierny stał się mi ten dla, którego słowo me stało się prawdą. Choćbym wielbił, go sercem chwaląc czynem, to wszystko by złudzeniem stało się, a jego życie przed moim mściło by śmierć , bo przecież ja jestem i on jest tym czym oni są we mnie oboje, a on przecież dla mnie jest Bogiem!...