Jacob powoli zdejmował swoją jedwabną koszulę ukazując ogromne mięśnie, bynajmniej niewyrzeźbione na siłowni a otrzymane od swoich przodków, wilkołaczych przodków. Tak Jacob był wilkołakiem.
Podszedł do Belli i delikatnie a stanowczo ujął jej delikatna dłoń. Z jej ust wydobył się uwodzicielski jęk.
-Och, Jacob.
-Och, Bella
-Zostaw go, on jest wampirem, potworem, ucieknij ze mną.
-Przecież jesteś wilkołakiem, pięknym ale wilkołakiem. A Edward on jest taki nieporadny, taki tajemniczy, niczym "Grey".
Jej usta przylgnęły do ust Jacoba powoli zaczęła rozpinać swoja flanelową koszule z "Zary". Całowali się namietnie i długo uważając na tętno Jacoba.
Z oknem stodoły majestatycznie unosił się Edward jego twarz była niezruszona.
-Bella jak mogłaś ? - nie wytrzymał Edward.
Ich spojrzenia skrzyżowały się, oczy Belli wyrażały strach, Jacoba pożądanie.
Bella wzburzona wybiegła z stodoły dwaj rywale stanęli na przeciwko siebie. Jacob nagi starał osłonić się przed wzrokiem Edwarda. Odwrócił się plecami do Edwarda i starał znaleźć swoje ubranie. Powoli unosząc się tuż nad ziemią wampir podleciał do wilkołaka, objął jego szerokie plecy rękami i zaczął całować Jacoba po karku.
- A co z Bellą ? - zapytał Jacob.
- Nie interesuje mnie ona, zawsze szukałem kontaktu z Tobą.
- Zabiorę cię, Jacobie na najdłuższą, najbardziej ekscytujące wakacje życia, chcesz ?
- Nie mogę się doczekać. - odpowiedział Jacob.