Królowa życia - ajw
Proza » Miniatura » Królowa życia
A A A

-Kamil, jesteś jeszcze w pracy? – Usłyszałem w słuchawce zdenerwowany głos siostry.

- Właśnie się zbieram. Stało się coś? – Włożyłem dokumenty do teczki i podsunąłem krzesło.

- Utknęłam w korku, a Kornelka jest na tańcach i nie dam rady przyjechać na czas. Mógłbyś ją odebrać i poczekać chwilę? Ta szkółka jest parę kroków od ciebie, na Lipowej.

- Kojarzę. O której kończy? – Zerknąłem na zegar, a potem na Luizę, która poprawiała makijaż i robiła głupie miny do lusterka. Odwróciłem się, bo nie mogłem patrzeć na jej gębę.

- Za dwadzieścia minut. Tylko czekaj pod salką, bo jak wyjdzie i nikogo nie będzie, to wiesz… rozpacz gotowa. Różowe drzwi, pierwsze jak wejdziesz do środka.

O, nie! Tylko nie płacząca Kornelka! Moja siostrzenica miała wybitny talent do wylewania łez, a ja miałem na dzisiaj dosyć afer i ogólnie bab. Przez histerię Luizy mój projekt , chociaż był lepszy, został odrzucony, a ona zostawała po godzinach, żeby wraz z szefem dopracować swoje dzieło, za które zgarnie niezłą kasę. Moją kasę. Gdyby nie prośba Baśki wylądowałbym dzisiaj w barze za rogiem, żeby odreagować i znieczulić się na świat.

Od kiedy Marlena zostawiła mnie, wyjeżdżając z Kubą do Nowego Jorku, wszystko waliło się jak podczas trzęsienia ziemi, a mnie zaczął prześladować koszmarny pech.
Wyszedłem z budynku i zapaliłem papierosa. Potem drugiego, zanim wkroczyłem energicznie do „Szkoły tańca Elwiry”. W środku, przy recepcji, tłoczyła się grupa dorosłych, którzy oglądali końcówkę zajęć swoich pociech na dużym ekranie. Od razu rozpoznałem Kornelkę w seledynowym kostiumie, który dostała od babci pod choinkę. Minąłem ludzi i poszedłem pod salkę. Drzwi były dokładnie oklejone różową folią, więc nie było widać, co dzieje się w środku. Żałowałem, że nie wypaliłem trzeciego papierosa. Niestety, skończyła mi się paczka, a nie chciałem ryzykować spóźnienia, poszukując kiosku ruchu. Ruszyłem więc na nerwowy spacer do końca korytarza i wtedy usłyszałem słynny przebój ABBY.

Stanąłem przy uchylonych drzwiach i zobaczyłem dziewczynę tańczącą zapamiętale „Dancing Queen”. Była z instruktorem, ale to ona królowała na parkiecie. W jej tańcu był kompletny odlot, swoboda, oderwanie od rzeczywistości. Zazdrościłem jej tego stanu, wiec patrzyłem zahipnotyzowany na ręce, które były wolne od trosk i niepokojów, na radosne oczy i ciemne, długie włosy, wirujące w obrotach… Utwór skończył się, a ja nadal nie potrafiłem oderwać od niej wzroku. Nawet wtedy, gdy podjechała do drzwi na tym swoim wózku i z uśmiechem powiedziała przepraszam, chcąc wyjechać z sali.

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
ajw · dnia 26.02.2017 22:34 · Czytań: 676 · Średnia ocena: 5 · Komentarzy: 7
Komentarze
Niczyja dnia 26.02.2017 22:54
ajw,
Uroczy, życiowy tekst. Też na niego głosowałam w Muzo-Wenach 4. Dałam mu drugie miejsce, po słodziaku Akacjowej Agnes, ale także mi się podobał, choć był zupełnie inny.
Ma sens, przekaz i na pewno wart jest przeczytania.
Gratuluję pierwszego miejsca!:)

Pozdrawiam serdecznie,
Niczyja
Tori_19 dnia 27.02.2017 15:16
Trudno teraz znaleźć teksty, które są proste, krótkie i uderzają w sedno.
Jest w tym tekście coś, co zaskakuje swoją pozornością, choć uderza prostotą wykonania.
Baardzo mi się podoba :>
Pewnie na długo zapamiętam :)
Pozdrawiam :)
mike17 dnia 27.02.2017 15:49 Ocena: Świetne!
Już w trakcie trwania MUZO WEN 4 tekst Twój był moim faworytem i nie przebiły go inne, napływające do mnie utwory :)
Takie to proste, zwyczajne, a ile tu piękna.
Wielu z nas nie docenia swojego życia, szczęścia, jakie ma, dopóki nie zdarzy się wypadek.
Wtedy pojawia się nowa optyka, i wielu z nas zaczyna dostrzegać każdy mały przejaw piękna życiowego, których dotąd nie widział.

Pamiętasz pewnie "Waldka", moją króciutką miniaturę konkursową, o człowieku, który ma plastikową protezę lewej nogi i ręki i jest najweselszym i najbardziej pogodnie nastawionym do świata facetem, a jego żona wyszła za niego... już po wypadku!

Można być zupełnie zdrowym i nieszczęśliwym, można być na wózku, i mieć w sobie radość życia.

Tekst z gatunku takich, jakie lubię najbardziej - o człowieczeństwie i tym, że zawsze można pokonać samego siebie i własne ciężary.

Bravo!
Abigail dnia 06.03.2017 19:24
Ten tekst był moim zdaniem najlepszy. Przy czytaniu współgrał z odtwarzaną w tle muzyką. Lekki w odbiorze, zaskakujący w zakończeniu i ma w sobie coś, co zachęca, aby ponownie go przeczytać.
Pozdrawiam
Abigail
ajw dnia 09.03.2017 21:50
Bardzo dziękuję Wam za dobre słowo :)
Miroslaw Sliwa dnia 10.03.2017 12:45 Ocena: Świetne!
Cześć ajw.
Co za flesz.
Źródłosłowem pojęć takich jak "wydarzenie", "zdarzenie", "obdarzenie" jest słowo dar.
Bohater Twojego opowiadanka został więc, znienacka obdarzony, a Ty fantastycznie zbudowałaś klimat owego "znienacka".
Po mistrzowsku oddałaś zabieganie, roztargnienie, zniecierpliwienie, ale i zatroskanie o siostrzenicę u swojego bohatera. No życie, no proza.
Niczym nie zdradziłaś spotkania, które miało nadejść, a kiedy już w końcu nadeszło i oczarowało, a oczarowanie zawsze jest momentalne, to zrobiłaś to krótko i bez żadnej przesady; strzał w dziesiątkę.
Urok tej miniatury polega na jej naturalności. Wszystko co nam się w życiu przytrafia, przytrafia się nagle; nie jesteśmy na to gotowi.
W gruncie rzeczy na nic nie jesteśmy się w stanie przygotować; rzeczywistość, albo nas kompletnie zaskakuje, albo jest zupełnie różna od wyobrażeń o tym, co być może nadejdzie.
Pięknie zaskoczyłaś i swojego bohatera i czytelnika.
Bardzo dobre dziełko literackie o spotkaniu, które zawsze jest wydarzeniem.

Pozdrawiam. :)

Mirek
ajw dnia 11.03.2017 13:57
Piękny komentarz, Mirosławie. Nie tylko piękny, ale i mądry. Bardzo dziękuję :)
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Marek Adam Grabowski
29/03/2024 10:57
Dobrze napisany odcinek. Nie wiem czy turpistyczny, ale na… »
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
Zbigniew Szczypek
23/03/2024 20:57
Roninie Świetne opowiadanie, chociaż nie od początku. Bo… »
Marek Adam Grabowski
23/03/2024 17:48
Opowiadanie bardzo ciekawe i dobrze napisane.… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:63
Najnowszy:wrodinam