Dziwak - Dhervhel
A A A

DZIWAK

Miała popsuty humor i wieczór, starała się zdążyć na ostatnią kolejkę, a na dodatek szedł za nią jakiś typ. Chwyciła się pewnie poręczy i zręcznie przebierając nogami w szpilkach zaczęła schodzić po schodach. W momencie gdy w kratce utknął jej obcas, na schodach usłyszała kroki. Nie oglądając się za siebie walczyła z unieruchomionym butem, a kroki się zbliżały. Nie patrzyła. Minął ją. Jeszcze chwilę walczyła. W końcu stalowy uścisk puścił i popędziła w dół z nadzieją, że jednak zdąży na pociąg, który już słychać było w tunelu.

Zdyszana wbiegła na peron w momencie gdy właśnie otworzyły się drzwi. Wciąż ciężko oddychając wpadła do najbliższego wagonu. Złapała oddech. Rozejrzała się. Pusto. Wytężając wzrok, dwa wagony dalej dostrzegła jakichś ludzi. Ruszyła w ich kierunku. Pociąg też ruszył. Grupką ludzi okazało się dwóch mężczyzn i kobieta. Siedzieli razem. Kobieta wciśnięta, pomiędzy tych dwóch typów – jakby unieruchomiona pomiędzy nimi. Jeden zakapturzony. Nie widziała twarzy. Miał opuszczoną głowę i wpatrywał się w telefon. Choć ubiór i maniera wgapiania się w telefon wskazywałaby raczej na młodego człowieka to ręce należały do kogoś znacznie starszego. Drugi ubrany był w długi, szaro-granatowy płaszcz. Po tym widać było, że na pewno ma więcej lat niż czterdzieści. Szpakowate, krótko i schludnie przystrzyżone włosy. Smagła i ogorzała twarz z kilkudniowym zarostem. Bystre, jasne oczy, które na ułamek sekundy spotkały się z jej wzrokiem, a potem uciekły. Kobieta siedząca pomiędzy nimi była ubrana w ciemno-beżowy płaszcz, którego odchylony róg zdradzał podszewkę w szkocką kratę. Twarz kobiety była dość blada. Jedna rzecz była w niej niezwykła - wzrok. Bez skrępowania wpatrywała się w nią. To było spojrzenie, od którego chce się uciec. Przeszywa. Wyciąga z głowy myśli, z piersi duszę a z serca życie. Szybko odwróciła głowę w drugą stronę by uniknąć tego spojrzenia. Za chwilę wróciła. Kobieta wciąż patrzyła się na nią w ten sam sposób. Jej oczy były nie tyle nieobecne co poza władzą samej posiadaczki, tak jakby tymi oczami patrzył na nią ktoś inny. Znowu uciekła wzrokiem i wtedy dostrzegła niewysokiego, przysadzistego mężczyznę przedzierającego się przez kolejne wagony w ich kierunku. Na głowie miał nieco sponiewierany kapelusz, a na nosie okulary. Ten sam, który minął ją na schodach, ten który szedł za nią do stacji metra. Teraz mogła mu się przyjrzeć. Owalna twarz. Stara wojskowa kurtka, zdecydowanie przyciasna. Pod szyją parokrotnie zakręcony szalik. Liczący dobrze ponad pięćdziesiąt lat pan wyglądał w swoim ubraniu groteskowo. Usiadł obok niej. Pociąg zatrzymał się.

Do wagonu obok wsiadło mocno podchmielone damsko-męskie towarzystwo. Do ich przedziału w ostatniej chwili wpadła grupa roześmianej młodzieży wracającej z najwyraźniej udanej eskapady po nocnych klubach. Chwilę przyglądała się niespełna dwudziestoletnim chłopakom i dziewczynom by zupełnie znienacka sprawdzić czy kobieta z siedzenia na przeciwko wciąż patrzy na nią. Wciąż patrzyła. Zimnym, beznamiętnym wzrokiem. Pociąg ruszył. Umknęła spojrzeniem na coraz bardziej rubaszną grupę w sąsiednim wagonie. Na kolejnej stacji pijane towarzystwo opuściło kolejkę. Przerzucając wzrok na tryskających radością życia pełnoletnich nastolatków nie omieszkała sprawdzić czy patrzy. Patrzyła. Stacja. Znowu zostali sami. Trójka na siedzeniu vis a vis i ona z "Dziwakiem". Drzwi zamknęły się. Zakapturzony wciąż gapił się w telefon. Pan “szpakowaty” próbował odczytywać w pędzie reklamy migające na ścianach tuneli. Wtedy "Dziwak' złapał ją za rękę. Chciała się wyrwać, ale on łagodnie choć stanowczo wyszeptał:

- Proszę wysiąść ze mną. Tutaj grozi Pani niebezpieczeństwo.

Spojrzała mu w oczy. W przedziwny sposób budziły zaufanie. Spuściła wzrok. Podniosła. Spotkała się znowu z oczami kobiety, jakże odmiennymi od oczu "Dziwaka".

Przystanek. Drzwi otwierają się. "Dziwak" wysiada. Peron jest pusty. W ostatniej chwili wyskakuje z wagonu. Stoją oboje na pustym peronie. Teraz już nie jest taka pewna czy dobrze zrobiła. On ma rozbiegany wzrok. Ona chce z powrotem wskoczyć do wagonu. Nie ma dokąd uciec. On w zadziwiająco szybkich jak na jego wiek, tuszę i posturę susach dopada jej. Chwyta za ramię, spogląda w twarz, uchwyt słabnie.

- Proszę się nie bać. Jestem emerytowanym lekarzem wojskowym. Ta kobieta w wagonie była nieżywa.

EPILOG

(notatka policyjna z 12 października 2017)

Zmasakrowane zwłoki 32-letniej kobiety znalezione nieopodal stacji (nazwa nieczytelna) pozostają niezidentyfikowane. Zbadano ujęcia z kamer w wagonie i na stacji metra. Kamera na peronie zarejestrowała kobietę wyskakującą w ostatniej chwili z kolejki. Przez chwilę kobieta stała na peronie - była sama. W jej zachowaniu można dostrzec reakcje podobne jak w przypadku ludzi dotkniętych schizofrenią. Przesłuchano grupę osób, które towarzyszyły jej w wagoniku kolejki. Dwóch braci i siostra - niewidoma. Obaj mężczyźni zeznali, że kobieta podróżowała sama. Zeznania niewidomej siostry utajniono.

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
Dhervhel · dnia 27.02.2017 15:12 · Czytań: 635 · Średnia ocena: 4,75 · Komentarzy: 5
Komentarze
Aronia23 dnia 02.03.2017 03:47 Ocena: Świetne!
Dverhel, ja o Twojej opowieści "Dziwak". Nieco dziwna - już sam tytuł o tym mówi. Wiele w niej mądrości.Najlepsze "Zeznania niewidomej siostry utajniono.". No i ta nazwa nieczytelna stacji. Ciekawy pomysł. Trochę może wstrząsnąć opis zwłok kobiety. Jednak cenie sobie tę miniaturę
introwerka dnia 05.03.2017 16:47 Ocena: Świetne!
Niesamowity tekst, jeden z dwóch, które najmocniej do mnie przemówiły w konkursie.
Drobne potknięcia, które wyłapałam:

Cytat:
Wyciąga z głowy myśli, z pier­si duszę a z serca życie.

"Wyciąga z głowy myśli, z piersi - duszę, a z serca - życie".

Cytat:
Ko­bie­ta wciąż pa­trzyła się na nią w ten sam spo­sób.

"Kobieta wciąż patrzyła na nią w ten sam sposób".

Cytat:
Chwilę przyglądała się nie­spełna dwu­dzie­sto­let­nim chłopa­kom i dziew­czy­nom by zupełnie znie­nac­ka spraw­dzić czy ko­bie­ta z sie­dze­nia na prze­ciw­ko wciąż pa­trzy na nią.

"Chwilę przyglądała się nie­spełna dwu­dzie­sto­let­nim chłopa­kom i dziew­czy­nom, by zupełnie znie­nac­ka spraw­dzić, czy ko­bie­ta z sie­dze­nia na prze­ciw­ko wciąż pa­trzy na nią".

Cytat:
Umknęła spoj­rze­niem na coraz bar­dziej ru­baszną grupę w sąsied­nim wa­go­nie.

"Umknęła spoj­rze­niem na coraz bar­dziej ru­basznie zachowującą się grupę w sąsied­nim wa­go­nie".

Myślę, że to one przesądziły o umieszczeniu tekstu na dolnej półce, bo Twój tekst naprawdę potrafi poruszyć i zaintrygować.

Pozdrawiam serdecznie :)
Abigail dnia 06.03.2017 19:20
Nie wiem dlaczego ten tekst jest na dole. Nie brałam udziału w głosowaniu, nad czym ubolewam. Niestety życie żądzi się swoimi prawami.
Było kilka prac, które mi się podobały i ta znalazła się w tej grupie.
Po pierwsze motyw muzyczny harmonizwał z tekstem. Świetnie się czytało, kiedy w tle słychać było muzykę.
Po drugie lekko się przebrnęłam przez tekst, nie musiałam się do tego zmuszać.
Po trzecie fajne napięcie prowadzące do ciekawego zakończenia.
Były emocje, był deszczyk, dla mnie bomba.
Pozdrawiam
Abigail
Demon Kuzni dnia 06.03.2017 23:02 Ocena: Bardzo dobre
Hmm... Dreszczy nie dostałem, a to dla nich zgasiłem światło w pokoju. Do horroru bym tego tekstu nie zaliczył, raczej do kryminałów. Na moje oko, dobrze byłoby dodać do opisów postaci jakieś porównania, niekoniecznie logiczne. Co do tej nazwy nieczytelnej mam pomysł. Oczywiście to tylko moja sugestia, ale zajebiście byłoby pokazać tą nieczytelną nazwę. Jeśli powiedzmy byłyby to Młociny, to w notatce napisz początek, w wypadku tego przykładu Mło i dodaj jakieś rosyjskie albo arabskie litery podobne do tych z polskiej nazwy metra. Takie coś byłoby kozackie, mam nadzieję że zrozumiałeś o co mi chodzi. Pozdrawiam.
Agreolik dnia 07.03.2017 22:18 Ocena: Świetne!
Genialne! Trzyma w napięciu do ostatniej kropki. Moja mina po przeczytaniu - bezcenna :) Przeczytam to kilku osobom, żeby zobaczyć ich reakcję.
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
Zbigniew Szczypek
23/03/2024 20:57
Roninie Świetne opowiadanie, chociaż nie od początku. Bo… »
Marek Adam Grabowski
23/03/2024 17:48
Opowiadanie bardzo ciekawe i dobrze napisane.… »
Darcon
23/03/2024 17:10
To dobry wynik, Zdzisławie, gratuluję. :) Wiele… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty