Spotkana po latach, niech zgadnę
Pewnie się każesz spowiadać?
Wiesz pewnie- już nie wypada
Nie ważne, to nawet zabawne
 
Przekwitli, po latach spotkani
Mówmy, bo wszystko nam jedno
Nie potrafimy już ranić
No to się można pojednać
 
Uśmiechnę się pierwszy figlarnie
Ty dasz się nabrać na chwilę
Zacznie być cieplej i milej
Gdy mnie do siebie przygarniesz
 
Lecz nic się ponadto nie stanie
To będzie wszystko po latach
Ot proste tak pożegnanie
(Wiem- nie pomyślę o kwiatach)
 
To ty mi dasz pierwsza stokrotki
Ja podziękuję Ci słabo
Po latach jest ciągle tak samo
Ale dokładnie odwrotnie
 
Więc może nawet się uda
Śmiać nad parszywym losem
Bo oto dzieją się cuda
Po latach westchnienia wiosen