Gredzie,

czy to ekfraza? Jakoś nie kojarzę obrazu, który byłby w kontekście Twojego wiersza.

Jest w nim sporo usterek:

O, Pani!

- przecinek po O,



- bez przecinka po słońc,



- dlaczego twą?

- przecinek po figurę



- w paryskich ogrodach



- przecinek po tam



- piszemy łącznie: nieopodal



- po co gałąź, skoro dalej jest gałąź drzewa?



- staje się bajońskie (unikajmy inwersji!



- znów inwersja

Sporo pracy nad tym tekstem.

Ps. Widzę także błędy w odpowiedziach na komentarze. Trochę to nie w porządku. Odrobina zaangażowania, i będzie dobrze. Ale trzeba się postarać. Pozdrawiam,

z.

Witaj Gredzie, pozwól, że napiszę niniejszy komentarz:

Używam w wierszach, tzw. inwersji, i nie wiem kto ustalił zasady ich używania na "nie", czy ktoś może wskazać tego, kto pierwszy tak określił zasady pisania wierszy, odnoszę wrażenie, że jest to jakiś celowy blamaż.

inwersja

odwrócenie; przestawienie kolejności; zamiana; wywrócenie na zewnątrz

Inwersja - (łac. inversio - odwrócenie), to, ogólnie, zmiana zwykłego układu na odwrotny, pewnych cech na im przeciwne. Termin stosowany w wielu znaczeniach, dotyczący odwrócenia proporcji, kolejności, tendencji, zmiany zwrotu, odwrócenia kształtu charakterystyki, przeciwieństwa dotychczasowych wartości, itp.

Przykład inwersji w literaturze: Mama robi kanapkę z masłem / Kanapkę z masłem robi mama.

INWERSJA – według słownika terminów literackich jest to przestawienie naturalnego szyku wyrazów w zdaniu lub członków składniowych w zdaniu rozwiniętym albo zdań w obrębie zdania złożonego. Zwiększa ona napięcie, oczekiwanie - czyli to nic złego!



Czy może mi ktoś wyjaśnić, o co chodzi z tą tzw. "inwersją"?