Moje wątpliwości co do użycia czasownika w wymienionym fragmencie biorą się z tego, że już teraz jest duże zagęszczenie czasowników w tekście. Próbowałem go przekształcić, ale ciągle dręczyła mnie ilość tej części mowy :/ Czy może jestem pod tym względem nadwrażliwy?

Dziękuję za komentarz i mam nadzieję że teraz już wracam na dłużej i bardziej na stałe

Dziękuję za liczne komentarze, a teraz po kolei.

Witam Aniu,
Jeśli chodzi o pierwszy wers, o którym wspominasz, to zastanawiałem się nad nim i moja decyzja była czysto estetyczna: swoimi pomaga zachować rytm, na którym mi zależy.

Jestem dość pewien co do przecinka w tym miejscu, przeczytaj to tak:
"Więc wyrzućmy głowy w górę tak, jak rzuca się kaczki" - zdanie z taką samą składnią. Poza tym "jak rzuca się kaczki" jest osobnym zdaniem, więc wydaje mi się że jednak przecinek powinien być.

Co do słowa "niczym" nie mam jednomyślnie negatywnych asocjacji. Rzeczywiście, to powtórzenie kłuje w oczy, ale moim zdaniem nie za bardzo. Myślę o tym, żeby całkowicie usunąć "jak":
"jezioro jest kolonią(...)"

Dziękuję za wyczerpujący komentarz i zapraszam do odwiedzin

Procesjo, odczytałaś emocje w wierszu w zupełnie ten sam sposób jaki to ja miałem na myśli

Wiolinie, super że ci się podoba, dzięki za wizytę.

Pozdrawiam

Niesamowite. Czytałam jeszcze przed wyjazdem z Łodzi. Motyw z zanurzaniem nosa w koszuli skojarzył mi się z wymowną sceną z "Tajemnicy Brokeback Mountain", całość to jakby liryczna wariacja na temat moich ukochanych "Fal" V. Woolf, rozpisana na dwa (lub więcej) światów. Zjawiskowa, wielowymiarowa poezja.

Pozdrawiam