Na pewno odpowiesz innym ...ode mnie w ramach komentarza link:


http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/45537/kursywa...dzięki za wplecione. Pozdrawiam.

Urokliwy wiersz, pełna czułości przekomarzanka pięknym poetyckim językiem. Bardzo mi się podoba. "ale zawsze wracamy do poziomu przyzwoitości" - ech, gdyby tak można było uciec, choć na dzień.
Pozdrawiam

allasko, nie wiem jak Ty, ale ja czasem wydaję tchnienia

Popatrz na to sformułowanie w kontekście całej strofy:


Nie wydaje Ci się, że "oddychanie" brzmiało by tu zbyt twardo, kanciasto? To nie wizyta u lekarza, gdzie bezduszny stetoskop szuka szemrania, to czułe przeszukiwanie wnętrza, zapętlone, pieszczotliwe. "Przeszywanie tchnienia we wzory" dla mnie brzmi świeżo, niebanalnie, uruchamia skojarzenia niezwykłej delikatności, staranności, żeby przy przeszywaniu nie uronić z tchnienia ni muśnięcia. Zobacz wers dalej - "my nawet nie różnimy się od siebie literami", ile trzeba by się nagadać, żeby wyrazić coś tak intymnego, a tu - bajka!

To samo z drugim przywołanym cytatem. Wyrwany z kontekstu jest narażony na śmieszność, ale jeśli spróbować wczuć się w całość tego dialogu, czytać razem z poprzedzającym wersem, zyskuje zupełnie inne zabarwienie.

Tak to czuję
_________________________________________________________________
Netykieta:
Masz prawo do posiadania i wyrażania swoich poglądów. Inni mają dokładnie takie samo prawo. Szanuj to.
Nie komentuj komentarzy, lecz tekst. Jeśli dyskusja pod tekstem przerodzi się w prywatną pogawędkę, kontynuuj ją w shoutboxie, w prywatnych wiadomościach lub w odpowiednim wątku na forum.
Regulamin:
6.9 Zabronione jest komentowanie innych komentarzy i osób komentujących.

Twoim rozmówcą pod tekstem jest tylko autor.
Przypominam również, że naruszenie Regulaminu przez jedną osobę nie jest usprawiedliwieniem dla naruszenia Regulaminu przez jej oponenta.
przyp.red. BB

Namówiona wpadłam i się zaczytałam. Przy pierwszym czytaniu wydaję (przynajmniej mnie) że coś tu poplątane, że coś nie gra, ale za drugim razem z "chaosu" wysnuł się piękny, czuły wiersz dwojga - rozmowa przepojona uczuciem tak delikatnym jak tchnienie. Pięknie.

Nawiasem mówiąc, to wiersze trzeba umieć pisać, prawda? ale trzeba umieć je także czytać