Aniu, bardzo smakowity wiersz. Zrobiłaś lekki zwrot. Podoba mi się!


mogło być - czyli że się nie udało. Jak to subtelnie przekazałaś.
Zapowiadało sielsko-anielsko, a jednak nie wyszło, jak to w życiu czasem bywa. I boli.

Wiersz jest całkiem ładny, niezbyt skomplikowany, a mimo to przekazuje konkretną treść. Pozdrawiam

Trafia do mnie ten wiersz, może dlatego że sama kiedyś przeżyłam taką sytuację z wygotowaną wodą w czajniku

woda w czajniku stygła po cichu - wkradł się chyba niechcący rym

Pozdr

Mileno1, tak, to prawda, wkradł się, ale nie mam pomysłu. by w inny sposób tj. bez tego rymu powiedzieć to samo. Dziękuję za wizytę, pozdrawiam

ajw, cieszę się, że doceniasz prostotę w tym wierszu, zależało mi na takim wydźwięku, jak piszesz. serdeczności

serdecznie dziękuję, introwerko, "zwyczajne cuda" to bardzo trafne określenie dla tego, co się peelce przytrafiło. Miło mi usłyszeć, pozdrawiam

Warto, z czasem nawet szlachetnieją. Dziękuję Ci za komentarz, Lilah, miło Cię gościć pod wierszem, pozdrawiam też

dziękuję, alosie, tak, nie mylisz się - końcówka w wersji zaproponowanej przez Ciebie, odbiegałaby od tego, co chciałam powiedzieć.
Jeśli chodzi o tytuł, to zdawałam sobie sprawę z ryzyka, że będzie mógł być odebrany właśnie jako asekuracja, kokietowanie czytelnika, jednak chciałam, by mógł być odczytany także jako część treści wiersza. Peelka wspomina, zwracając się w myślach do "niego" i minionych szczęśliwych chwil razem. Pewnie czuje się trochę skrępowana, że wobec aktualnego braku symetrii uczuć, brakuje jej przywołanych w wierszu poranków. Mimo wszystko zdobywa się na otwarte wyznanie jak w tytule. Możliwe, że zanadto się to robi wszystko ckliwe, ale wyobraziłam sobie, że będzie wiarygodne. Nie wykluczam, że nie miałam racji, ale na razie nie potrafię wyjść poza to.
Pozdrawiam

miło usłyszeć od Ciebie tak dobrą opinię, dziękuję, allasko, uradowała mnie Twoja wizyta pod wierszem