Oj, tam nie popadajmy w stereotypy ; jest co najmniej kilka Twoich wierszy, wobec których pamiętam, że nie miałam absolutnie żadnych pokus do proponowania zmian. Nie mam głowy do tytułów, więc nie każ mi wymieniać, ale były egzotyczne i podróżne lubię Cię czytać, spod Twoich wierszy nigdy nie odchodzę bez poruszeń myśli i emocji, tylko lubię, że jak coś mi się podoba, to chciałabym, żeby było idealnie doskonałe. Można traktować jak skazę. Uprasza się o wyrozumiałość

Yyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy..... .
Tak, czytając jeden taki wiersz takie słowo powstaje po . Później się układają myśli, przesuwają obrazy na bok ale tak by były, "ściskane w garści".
Czyta się po prostu przyjemnie, jest wielowarstwowo, jest tykanie w miejsca czułe, jest uczucie wyraźne, proste, cielesno serdeczne, zaplecione pocałunkiem, niewidocznym, wyczuwalnym .
Tak więc "moja" Ty autorko , Twój jeden wiersz na dziś wystarczy, muszę się wczuć dłużej .
"Rany boskie", ile można poczuć . I ilu już "czujących" przede mną .